ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Έχω δέκα χρόνια σχέση με ένα συνομήλικό μου. Ήμασταν μαζί από τα φοιτητικά μας χρόνια και περάσαμε μαζί πολλές δυσκολίες, πάντα αγαπημένοι και πάντα ενωμένοι. Πριν από δύο χρόνια παντρευτήκατε και πλέον διανύω τον πέμπτο μήνα της εγκυμοσύνης μου. Ήταν όλα καλά μέχρι που κάποια στιγμή μια φίλη μου μου είπε ότι είδε τον δικό μου σε ένα άλλο αμάξι με μια γυναίκα οδηγό. Υπέθεσα ότι έκανε λάθος, γιατί ήξερα ότι τέτοια ώρα ήταν στη δουλειά. Έκανα πέρα τη φίλη μου, παρότι έλεγε την αλήθεια και ορκιζόταν ότι ήταν αυτός. Πριν από λίγες μέρες άνοιξα το κινητό του και είδα μηνύματα ερωτικού περιεχομένου με μια άγνωστη, στα τελευταία μηνύματα της έλεγε ότι θα με χωρίσει μόλις γεννήσω. Έχασα τη γη κάτω από τα πόδια μου. Από τότε έχει πέσει εντελώς η διάθεσή μου και ζω σαν να έχω δει έναν εφιάλτη και προσπαθώ να συνεχίσω τη ζωή μου. Περιμένω να κατασταλάξει μέσα μου το αίσθημα της αηδίας και μετά θα κάνω μια συζήτηση με τον "άνθρωπό μου". Προς το παρόν του είπα μόνο ότι "ξέρω τα πάντα" και σηκώθηκε και πήγε στη μάνα του βγάζοντάς με τρελή. Δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο άσχημα νιώθω, καθώς έχω μέσα μου το παιδί μας, το οποίο θα παραμείνει παιδί μας και μετά το χωρισμό. Απλώς κάθομαι και κοιτάω τις φωτογραφίες μας και σκέφτομαι που πήγε τόση αγάπη και τόση χαρά; Απορώ πόσο καιρό τραβάει αυτή η ιστορία άραγε και σκέφτομαι και παλιές ιστορίες (π.χ. ταξίδια μόνος του) που θα μπορούσαν να σημαίνουν κάτι για παράλληλες σχέσεις. Απλά, πλέον όλα αυτά είναι παρελθόν. Εσύ, που με διαβάζεις και είσαι ερωτοχτυπημένη και λες "αχ την καημένη" σε πληροφορώ ότι το ίδιο ερωτοχτυπημένη και χαρούμενη υπήρξα κάποτε κι εγώ. Το λέω μπας και σώσω καμιά ψυχή από την κόλαση που ζω.