Τέτοιες καταστάσεις είναι δυσκολες , τόσο δύσκολες όσο και μπορείς να πάρεις την απόφαση για λύση.Αρχικά ο πατερας σου δεν θα αλλάξει. Το γνωρίζεις. Τα νεύρα του και οι ανεξήγητες εκρήξεις του κάνουν κύκλο. Ούτε όμως η ζωή και οι επιλογές σου μπορούν να κινηθούν με γνώμονα εκείνον. Πρώτα ρωτα τη μητέρα σου δείξε πως είσαι στήριγμα δυνατο αν θελήσει για να χωρίσει. Ότι θα κάτσεις να δουλέψεις και πως θα τη βοηθήσεις όπου χρειαστεί τη βοήθεια σου εμπρακτως.Μπορείς να της δώσεις τηλεφωνικές γραμμές η να καλεσεις εσύ ο ίδιος και να ενημερωθείς για το πώς πρέπει να δράσεις, γραμμές που αφορούν την ενδοοικογενειακή βία. Ένας κοινωνικός λειτουργός με το σύστημα που υπάρχει στην Ελλάδα δεν ξέρω πως θα βοηθήσει πέρα από το ότι μπορεί να ηρεμήσουν οι καταστάσεις για ένα μικρό διάστημα.Αν η μητέρα σου δεν πάρει την απόφαση να φύγει για τον οποιοδήποτε λογο, θα πρέπει εσύ στο έμμεσο η και άμεσο μελλον να φύγεις για το δικό σου καλό. Θα σου πρότεινα να είναι τυπικές οι σχέσεις σου μαζί του. Ούτε αγριαδες, ούτε τίποτα. Δεν θέλει να έχει βοήθεια ο πατέρας σου. Τέλος για το δικό σου καλό και για τον γύρω και για τις μελλοντικές σου σχέσεις φρόντισε να αλλάξει οποία δείγματα κακής συμπεριφοράς έχεις από τον πατέρα σου και ζητά βοήθεια από ειδικό για να μην επαναλάβεις τη συμπεριφορά του. Όπως εσένα αυτό σε πληγώνει θα πληγώσει και τους γύρω σου που δεν έχουν ευθύνη σε τίποτα.
28.8.2018 | 16:49
Ο πατέρας μου έχει ψυχολογικά προβλήματα
Ο πατέρας μου αντιμετωπίζει ψυχολογικά προβλήματα αρκετά σοβαρά... Έχει πρόβλημα με τα νεύρα του και ξεσπάει πολύ άσχημα, ανοίγει το στόμα του και δεν ξέρει τι λέει, μπορεί να με βρίσει πολύ άσχημα και μετά όταν του πω κ εγω κάτι να μ πει πως τολμάω και μιλάω έτσι... Χθες επειδή ήμουν έξω και δεν μπορούσα να απαντήσω στο τηλέφωνο (με πήρε 3 φορές συνεχόμενα) όταν το σήκωσα άρχισε να φωνάζει και με έκανε ρεζίλι και φυσικά μετα δεν το σήκωνα...και όταν γύρισα σπίτι είχε γίνει τρελός και έλεγε ότι θα φέρεται σαν γαϊδούρι όπως κ εγω κ ότι με ξεγράφει από γιο του και διάφορα άλλα... Και είπε ότι κάθομαι και τρέχω σαν κουτάβι πίσω από μια πουτανα (η κολλητή μου που είναι πολύ καλή κοπέλα)... Φυσικά κ εγώ αντέδρασα πολύ έντονα αλλά αυτή τη συμπεριφορά την έχω πάρει απ αυτόν... Μέχρι που πήγε να με πνίξει κιόλας και θέλει να λέγεται και πατέρας... Έχει κάνει πολλά στο παρελθόν και η μάνα μου δεν του έλεγε τπτ γιατί φοβόταν υποθέτω... Ακόμα και τη μάνα της έχει βρίσει... Ο άνθρωπος χρειάζεται ψυχολογική υποστήριξη αλλά δεν δέχεται να πάει σε ψυχολογο...τι με συμβουλεύετε να κάνω;; κοινωνικός λειτουργός στο σπίτι είναι καλή ιδέα;; είμαι 18,αγόρι και προς το παρόν δεν μπορώ να ζήσω μόνος μου (δεν αντέχω ψυχολογικά ούτε έχω την οικονομική δυνατότητα)
1
