ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ήμουν 17, πριν πολλά πολλά χρόνια, όταν ένα ανοιξιάτικο απόγευμα, εντελώς τυχαία γνώρισα τον πατέρα ενός φίλου μου και ένιωσα να τον ερωτεύομαι με την πρώτη ματιά. Ένας απίστευτα γοητευτικός, αρρενωπός 40άρης.Για να μη σας κουράζω, το ενδιαφέρον ήταν αμοιβαίο. Ξεκίνησε ένα πολύ όμορφο φλέρτ και εξελίχθηκε σε τρυφερές και ρομαντικές κρυφές συναντήσεις. Εγώ δήλωνα απόλυτα ερωτευμένη κι αυτός με κοιτούσε κι έλιωνε. Βρισκόμασταν σχεδόν καθημερινά στο σπίτι του για μήνες. Εγώ δεν είχα καμία προηγούμενη εμπειρία, οπότε τα πρώτα φιλία και χάδια τα ένιωσα μαζί του. Κάθε μέρα μου υπενθύμιζε πόσο λάθος είναι όλο αυτό και πόσο όμως δε μπορεί να αντισταθεί. Εγώ το αντιμετώπιζα ως απόλυτα φυσιολογικό. Δεν έβρισκα τίποτα λάθος.Ξαπλώναμε γυμνοί, αγκαλιά και με χαΐδευε, μου έκανε στοματικό έρωτα, έγλειφε όλο το κορμί μου με τις ώρες. Και ήταν μόνιμα ερεθισμένος, αλλά μέχρι εκεί. Εγώ ήθελα να ολοκληρώσουμε. Τον ήθελα πολύ και το ζητούσα. Αυτός επέμενε πως δεν είναι σωστό, οτι πρέπει να το κάνω με κάποιον της ηλικίας μου στα πλαίσια μιας "κανονικής" σχέσης, με κάποιον που θα μπορούσε να μου κρατήσει το χέρι δημοσίως κλπ. Όσο και να επέμενα, όσο και να το ήθελα, τίποτα. Ανένδοτος! "Δε σου αξίζει τίποτα λιγότερο από το τέλειο" συνήθιζε να λέει.Εγώ το εισέπραττα σαν απόρριψη.Το φθινόπωρο μου ζήτησε να διακόψουμε. Έπρεπε λέει να ασχοληθώ με τις πανελλήνιες και το μέλλον μου. Έκλαψα, πόνεσα και στο τέλος σχεδόν τον μίσησα.Και πήγα και πηδήχτηκα με τον πρώτο που μου την έπεσε. Νόμιζα οτι έτσι τον εκδικούμαι.Λίγο πριν φύγω για σπουδές, με προσέγγισε πάλι. Είχε ακόμα το βλέμμα του έρωτα.Ήμουν όμως σκληρή μαζί του. Του είπα λόγια που δεν εννοούσα, αλλά είχα πονέσει πολύ.Συνέχισα για καιρό να πηδιέμαι δεξιά κι αριστερά χωρίς ίχνος συναισθήματος μέχρι που ερωτεύτηκα ξανά και ισορρόπησα.Όλα αυτά τα χρόνια τον συναντώ τυχαία 1-2 φορές τον χρόνο που βρίσκομαι στην πόλη μας. Είναι ακόμα όμορφος. Μου χαμογελάει από μακριά και με κοιτάζει με μια τρυφερότητα που θυμίζει κάτι απ'το παρελθόν, αλλά δεν έχουμε ανταλλάξει ούτε μια κουβέντα.