ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ποτέ δεν πίστευα ότι υπάρχουν φάρμακα που μπορούν να μου φτιάξουν την διάθεση.Για μένα ήταν πάντα ξεκάθαρο ότι η διάθεσή μου θα προσδιορίζονταν από την εμπειρία της ζωής.Αν λοιπόν δεινοπάθησα μέσα στην παιδική μου ηλικία και την εφηβεία , τότε πιο φάρμακα θα με κάνει να συμπεριφέρομαι σαν να έχω ξαφνικά δεξαμενές γεμάτες από στιγμές ευτυχίας ;;; Η πρώτη τεράστια ζημιά ήρθε όταν μίλησα σε μία φίλη μου ψυχολόγο....εκεί ακυρώθηκε μέσα σε μία εβδομάδα σχεδόν όλη μου η ζωή.Η ψυχολόγος εξαφανίστηκε , όταν προσπάθησα να την βρω είπε παντού τα προβλήματά μου και έβαλε κόσμο να καλέσει , να μου δείξει πόσο μειονεκτική είναι η θέση μου και μέσω της υποτίμησης της προσωπικότητάς μου να με αποτρέψουν να τολμήσω να ξαναενοχλήσω. Μετά από 10 χρόνια αποφάσισα να πάω σε έναν ψυχίατρο , έγιναν 4 επισκέψεις πολύ αραιές , ίσως μία τον χρόνο , ίσως και λιγότερο συχνά. Δεν είχε νόημα , από την πρώτη επίσκεψη έβλεπα έναν άνθρωπο που δεν μπορούσε να αναλύσει στο βάθος που έφτανα ήδη εγώ.Τα φάρμακα δεν μου έκαναν απολύτως τίποτα , οπότε άφηνα να περάσουν οι πρώτοι μήνες που υποτίθεται ότι θα υπήρχε κάποια ένδειξη της λειτουργίας τους και στην συνέχεια τα έκοβα.Το κακό με τον ψυχίατρο ήταν ότι κάποια στιγμή είπε μία φράση (με καλές προθέσεις) η οποία όμως μου ξεκλείδωσε εντελώς το πως ένιωθα αλλά και γιατί ένιωθα έτσι. Τότε κατάλαβα με μία φράση τι είμαι και τι ελπίδες έχω και τα πράγματα , δεν είναι καλά για μένα.Ο ψυχίατρος μου έκανε ζημιά , αν και η φράση του ήταν ειλικρινής και πραγματικά περιέγραφε σωστά την κατάστασή μου. Οι δημόσιοι φορείς που έψαξα , ασχολούνται μαζί σου μόνο αν έχεις κάποιο βαθμό επικινδυνότητας για τον εαυτό σου ή κάποιον άλλο .Διαφορετικά θα σου δώσουν ψυχοφάρμακα με τα οποία θα χάσεις κομμάτι των πνευματικών λειτουργιών σου , της μνήμης σου , των σκέψεών σου. Είναι σαν να ρίχνεις κάποιον σε τεχνητό κώμα για 1 χρόνο και μετά να τον ξυπνάς και να του λες "Συγχαρητήρια , δεν έκλαψες ούτε μία φορά εδώ και 365 μέρες , έχεις τεράστια βελτίωση"... κανένας δεν ασχολείται μαζί σου αν απλά δεν μπορείς να φέρεις χαρά στον εαυτό σου μέσα στον χρονικό ορίζοντα της ζωής σου. Το μόνο καλό είναι ότι ζω σε έναν δικό μου κόσμο , όπου έφυγαν ήδη 3 δεκαετίες σαν νεράκι , κοντεύω τα 40 και είμαι ακόμα το παιδάκι που έπαιζε κάτω από το τραπέζι, πάνω στο πολύχρωμο χαλί. Δεν το διάλεξα , το διάλεξε το μυαλό μου σαν μοναδική διέξοδο , τα άσχημα είναι όταν μπλέκω με καμία κοπέλα .Ενώ στην αρχή ενθουσιάζομαι , μετά βλέπω ότι πέρα από ψέμματα δεν έχω τίποτα αληθινό να προσφέρω.Τρώω απλά τον χρόνο ενός ανθρώπου προσποιούμενος ότι είμαι κάτι καλό.... Άλλοτε φεύγω εγώ πρώτος, άλλοτε αυτές , δεν έχει σημασία , από ένα σημείο και μετά σταματάω να ακούω και να βλέπω. Δύσκολη αυτή η ζωή .... και θα είναι δύσκολη μέχρι το τέλος .... θέλει και λίγο τύχη η ζωή όταν έχεις προβλήματα και δεν είχα τύχη όταν χρειάστηκε. Τουλάχιστον δεν πείραξα κανένα ή πείραξα ελάχιστα και για λίγο , κάτι είναι και αυτό.Άνθρωποι σαν και μένα έχουν κακία και εγωισμό , δεν παραδίδουν τα όπλα έτσι , φτάνουν μέχρι και να πονέσουν τα ίδια τους τα παιδιά ... Δεν θα κάνω κάτι τέτοιο. Η μοναξιά για μερικούς ανθρώπους είναι ο μοναδικός τρόπος για να ζήσουν αξιοπρεπώς.