ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Εγω ημουνα η χαρα της ζωης ρε πουστη γιατι με κανατε ετσι; Πως με καταφερατε και με κανατε ετσι εχω να σκασω χαμογελο αληθινο πανω απο 6μηνο. Δεν με νοιαζουν τα λεφτα δεν με νοιαζει το χρηματηστηριο, οι οικονομιες σας δεν με νοιαζουν τα λουσα τα αμαξια τα φανταχτερα ομως ρε αλακες μου ξηλωσατε το χαμογελο δεν μπορω να βαλω στοχους στην ζωη μου ξυπναω καθε μερα και δεν εχω λογο υπαρξης ο ενας και μοναδικος που μπορω να αποκτησω ειναι να σας τσακισω γιαυτ που μου χετε κανει. Αληθεια δεν σας ενοχλει που καταντησατε εναν ανθρωπο ετσι; Που ολοι ειχανε να λενε για μενα οτι δεν υπαρχει ωραια παρεα ανα δεν ειμαι κι εγω οτι σε χαιρομαστε σε καμαρωνουμε για την τρελα σου σε θελουμε εδω για να βγαζουμε γουστα για να κανουμε χαβαλε να χαιρομαστε τις μερες μας τις νυχτες μας να μας δινεις ελπιδα και τωρα καθομαι και γραφω μπροστα σε μια οθονη τα σωψυχα μου που ειναι ολα μαυρα που δεν περναει λεπτο που να μαι μονος και να μην σκεφτομαι το πως με καταντησατε. Πως κοιμαστε αληθεια; Πως δεν μπορω να σας καταλαβω. Δεν εχω να ελπισω σε κατι. Μην μου δινετε πισω τον μισθο που μου κοψατε κρατηστε τον χαλαλι να παει να γαμηθει δωστε μου ομως μια ελπιδα. Καπου κατι να πιστεψω σε κατι να δω λιγο λευκο να χαμογελασω και να γελασω για ωρα και να μην ειναι απτην μαστουρα να μην χρειαζομαι τιποτα που να μου ανεβαζει την διαθεση να κοιταω τον κοσμο και να λεω κοιτα μια ομορφη μερα ξημερωσε βγες εξω ζηστην βγες απολαυσε το δωρο που σου δωθηκε να σαι στα ποδια σου και να εισαι ζωντανος. Αλλα δεν μπορω καθε μερα σαν να ειναι συννεφια ειναι δεν μπορω να εφαρμοσω τιποτα απο ολα αυτα δεν μπορω να γελασω δεν βρισκω κατι που να με εμπνεει που να μπορει να μου δωσει λιγο τροφη για να σκεφτω. Καθε μερα ειναι ιδια. Δεν αλλαζει τιποτα.Πως μπορειτε και ειστε υπευθυνοι για κατι τετοιο χωρις να εχετε αυτοκτονησει ακομα;Πεταξτε καποιος ρε παιδια ενα σκουπιδακι ελπιδας. Απλα ενα σκουπιδακι.