ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ολη μου η ζωη μια υπεροχη ταινια...Καθε μεσημερι να με παιρνει απο το σχολειο. Ενα σφιξιμο εγω στο στομαχι. Αγχος κ αγωνια. Μετα στο σπιτι... ολες αυτες οι συζητησεις με τη μαμα για εμας... και η συγκινηση της μαμας. Να σιγοκλαιει για εμας..Και επειτα...Αυτο η υπεροχη διαδρομη προς το σπιτι. Ενα ατελειωτο λουνα παρκ.. και αυτο το υπεροχο σφιξιμο..Και να που εγινα μεγαλη.. και περασα σε αλλη πολη να σπουδασω. Ξαναγυρισα βεβαια.. μου ελειπε αυτος ο υπεροχος κοσμος της αγαπης..!!! Και περασα εδω.. για τους γονεις μ και τον μπαμπα μ το εκανα..Και τι ωραιο αρωμα ειχε το σπιτι μας... αλησμονητο. Και παντα να κοιταω τον αδελφο μ στα ματια και να συμφωνουμε και οι δυο.Και να γελαμε με τα παιχνιδια του μπαμπα.. να πεφτει για εμας στο πατωμα να κανει τον κλοουν... και εμεις να κλαιμε απο τα γελια!!!Μετα στα 23 η 1η μ σχεση.. ολα υπεροχα.Μιμηθηκα τα προτυπα μου αυτα ατυπα..Συζητησεις με το συντροφο.. συγκινηση οπως η μαμα.. και μετα η αδιαφορια του.. ο χωρισμος που δεν μου το ανακοινωσε ποτε. Η απιστια. Το σεξ με μια φιλη μ... οι φωτογραφιες της στο κινητο μ..Και εκει ξυπνησα.Θυμηθηκα το αρωμα. Ξανα. Αρωμα οινοπνευμα... αλκοολ. Οχι μεσα απο μπουκαλι. Μεσα απο το στομα του μπαμπα. Και το σφιξιμο στο στομαχι οχι απο χαρα. Απο αγχος μην τον καταλαβουν στο σχολειο.. να μενουμε μακρια.. να μη μπορω να φυγω μονη. Φυλακη.Και μετα το λουνα παρκ. Να κοντευει να τρακαρει απο τα 8αρια.Η μαμα δε συγκινηθηκε ποτε για εμας. Δεν εκλαψε για εμας. Δεν μας πηρε μια αγκαλια. Εκλαιγε για εκεινον κ εκεινη. Για τον τροπο π της μιλαγε... ενω εκεινη τον προκαλουσε. Εναν αρρωστο ανθρωπο.Αυτο το αλκοολ πως βρωμαγε.Να κοιτιεμαι με το αδελφουλη μου και να μνμ εχουμε τι να πουμε.. χρονια ατελειωτα.. απο τα 6 μου ως τα 28 μου.Ολη μου η ζωη ενα μπουκαλι. Που με παγιδευσε. Εφυγα σε αλλη πολη να ζησω... και ξαναγυρισα απο τυψεις που ζω και οι αλλοι 3 υποφερουν.Ολη μου η ζωη αυτα τα ατομα. Που ναξερα... μονο αδελφος μ αξιζε.Βρηκα αγορι. Εναν κουκλο μελαχρινο.. 3 μετρα. Γυμνασμενο πανεξυπνο... δεν τον ηθελαν. Μη και με δουν ευτυχισμενη.Με βαρεθηκε με κερατωσε με διελυσε ο αλλος. Βρηκε και τα κανε.Κολλαω κομματια.. χωριζω κ απο μια αλλη σχεση με κοπελα.. με εκμεταλευεται μες στη μουρη μ.. με αντρα δεν ξαναπαω. Τους σιχαινομαι.Να ηρεμησω να φυγω...Ειμαι 28. Μοιαζω 15. Εχω βρει 3 δουλειες δεν με κρατησαν σε καμμια. Βρηκα μια 4η. 120 ο μηνας. Ας ειναι.. ενα ενοικιο να δινω να φυγω. Να ζησω... και αργοτερα κ σε ενα ψυχολογο.Βαρεθηκα να χτυπαω το κεφαλι μ στον τοιχο. Βαρεθηκα αυτη τη μυρωδια και αυτη τη μιζερια τ σπιτου. Αν μενω μενω για τον αδελφο μ. Ευχαριστω