ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Σήμερα το πρωί ο αδερφός μου, η νύφη μου και η ανιψιά μου έφυγαν για την Αυστραλία. Περιττό να σας πω τα κλάματα που έγιναν εχθές το βράδυ που είχαν έρθει στο σπίτι φίλοι και συγγενείς για να τους χαιρετήσουν. Ενώ κρατούσα την ψυχραιμία μου σκεπτόμενος ότι "πρέπει να φανούμε λογικοί εδώ μέλλον δεν είχαν βρήκε δουλειά στην Αυστραλία λογικό να πάει ήταν ένα χρόνο άνεργος δεν άντεχε άλλο να τον συνδράμουμε όλοι" και ένα σωρό άλλα λογικά επιχειρήματα........σήμερα το πρωί στο αεροδρόμιο τσάκισα ρε παιδιά......η τελευταία εικόνα του μωρού που το είχε ο αδερφός μου στην αγκαλιά τού όπως προχωρούσαν μετά τα διαβατήρια το χεράκι του που μου το κούνησε σαν να μου έκανε γεια. Αυτή η εικόνα μου έρχεται στο μυαλό από εκείνη την ώρα και τα κλάματα πάνε σύννεφο. Δεν έχει παρηγοριά ο ζωντανός ο χωρισμός πάει και τελείωσε. Σε τσακίζει.