11.4.2017 | 01:09
Οδύνη
Πριν δεκαπέντε μέρες με κρατούσες στην αγκαλιά σου και με έπαιρνε γλυκά ο ύπνος πάνω στο στέρνο σου. Προσπαθούσα να φυλακίσω την μυρωδιά σου. Απόψε κλαίω γοερά μόνη μου στο κρεβάτι. Μου λείπεις τόσο πολύ που πονάω. Δεν απαντάς στα μηνύματα μου και η ψυχή μου ματώνει. Και τι δε θα έδινα για να έβλεπα πάλι το χαμόγελο σου.