ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
15.12.2016 | 15:21

ΟΧΙ ΑΛΛΑ ΚΑΨΟΥΡΟΤΡΑΓΟΥΔΑ!

Σημερα στη δουλεια μια συναδελφισα μου απο το πρωι μεχρι το μεσημερι εβαζε να παιζει στο youtube λαικα τραγουδια. Το ενα μετα το αλλο λαικα συγχρονα καψουροτραγουδα. Θα μπορουσα ανετα να της πω να σταματησει αλλα δεν μου αρεσει να κανω παρατηρησεις ουτε μου αρεσει να κρινω τα γουστα του καθενος.Ρεμος, Μαζωνακης, Παντελιδης, Καρρας, Βρεττος, Οικονομοπουλος, Μακροπουλος, Θεοδωριδου.Μιλαμε για την απολυτη καψουρα. Αυτη την καψουρα που πεφτεις στα πατωματα, που παρακαλας, που ο αντρας γινεται μ****δουλος και η γυναικα το αντιστοιχο.Ποσα απο αυτα τα τραγουδια βεβαια εκφραζουν κατι που πραγματικα αισθανεται ο ερμηνευτης τους; Ελαχιστα. Τα περισσοτερα τους τα γραφουν γνωστοι συνθετες και στιχουργοι για να γινουν σουξε στα ραδιοφωνα και να τα ακουνε οι θαμωνες των μπουζουκομαγαζων και να τα σπανε και να πετανε λουλουδια.Δηλαδη θεωρειτε εσεις νορμαλ και συνηθες ενας ανθρωπος να χωριζει συνεχεια, να πεφτει συνεχεια στα πατωματα, να κοβει συνεχεια φλεβες για καποιον, να ειναι συνεχεια μεσα στην καψουρα; Σιγουρα θα συμβει αυτο στη ζωη ενος ανθρωπου αλλα ποσες φορες πια; Σιγουρα οχι καθε μηνα. Υπαρχουν και ανθρωποι εκει εξω που εχουν σχεση, που εχουν παιδια και ασχολουνται με τη δουλεια τους, την καθημερινοτητα τους, εχουν τις υποχρεωσεις τους. Ζουν δηλαδη μια νορμαλ ζωη. Και αν τυχον χωρισουν, δε θα κοψουν φλεβες.Ειναι ωραιο πραγμα ο ερωτας, αλλα η καψουρα καμια φορα περναει τα ορια της αξιοπρεπειας. Οταν εισαι ερωτευμενος, οταν σου λειπει καποιος ανθρωπος, δεν το εκφραζεις απαραιτητα με ακραιο τροπο.Αυτο που μου εκανε εντυπωση ειναι οτι τα περισσοτερα απο αυτα τα καψουροτραγουδα εχουν πανω απο 1 εκατ. views. Υπαρχουν και μερικα που εχουν 5 και 6 εκ. views. Δηλαδη η ΜΙΣΗ ΕΛΛΑΔΑ ακουει και ταυτιζεται με αυτη την ακραια μορφη συναισθηματος;Επισης πως νιωθει ο καλλιτεχνης (λεμε τωρα) που τραγουδαει συνεχεια τραγουδια που μιλανε για ακραια καψουρα οταν αυτη η καψουρα δεν ειναι κατι που τον εκφραζει σε καθε στιγμη της ζωης του; Γιατι ειναι αδυνατον οπως ειπα πριν καποιος να ειναι συνεχεια μεσ στην καψουρα. Προφανως αυτοι οι καλλιτεχνες τραγουδανε συνεχεια τετοια τραγουδια επειδη η καριερα τους εκει στηριζεται. Εχουν κανει συμβολαια να τραγουδανε εσαει καψουροτραγουδα. Τοση προβλεψιμοτητα ομως δεν ειναι κουραστικη στην τεχνη; Γι' αυτο και δεν ειναι τεχνη αυτο το πραγμα. Ειναι υποκουλτουρα για τις μαζες. Η αληθινη τεχνη ειναι οταν ο καλλιτεχνης γραφει τα δικα του τραγουδια και μιλαει γι αυτο που αισθανεται πραγματικα σε καθε στιγμη της ζωης του. Ολα τα αλλα ειναι σε δουλεια να βρισκομαστε.Συμφωνειτε;
4
 
 
 
 
σχόλια
Συμφωνώ αλλά όχι σε όλα - κι έχω γράψει αρκετά πάλι για όσους αντέχουν... :-ΡΕίναι αρκετά κουραστικό να ακούς πανομοιότυπα κομμάτια επί ώρες. Στα δε σύγχρονα ελληνικά, είναι λες κι έχεις ένα κομμάτι μόνο σε επανάληψη (ίδιες ενορχηστρώσεις, ηλίθιοι στίχοι -σε μια γλώσσα τόσο πλούσια, πόσο κρίμα!)...Το πρόβλημα έγκειται στην ποιότητα και ποικιλομορφία των καλλιτεχνών, δισκογραφικών, αγοράς. Μιλώ για τη δική μας χώρα, εφόσον το "καψουροτράγουδο", ως "ερωτικό" κομμάτι, δεν είναι μόνο ελληνικό προϊόν... Βέβαια τα στάνταρντς έξω είναι διαφορετικά.Υπάρχουν τραγουδιστές-μουσικοί που έχουν γράψει οι ίδιοι τα κομμάτια τους και έχουν ένα παραπάνω έναυσμα να τα υποστηρίζουν ερμηνευτικά παντός καιρού, ανακαλώντας στη μνήμη τους τα συναισθήματα που τους ώθησαν σε αυτές τις δημιουργίες. Εκτός αυτού διατηρούν ένα προφίλ, προσωπικότητα ή και περσόνα -δεν έχει σημασία τι, εφόσον το υποστηρίζουν. Στο σύνολο είναι πιο ολοκληρωμένοι, όση τρέλα κι αν πουλήσουν, όσο εκκεντρικοί κι αν δείχνουν. Αυτά τα κομμάτια ίσως τα ακούσω με τις ώρες.Στην Ελληνική ποπ-λαϊκή σκηνή έχουμε κατά κύριο λόγο τραγουδιστές-ερμηνευτές, μισθωτούς δισκογραφικών που τραγουδάνε κατά παραγγελία, συνήθως στερούνται ταυτότητας και αντιγράφουν ξένα πρ(-ωτ-)ότυπα κοροϊδεύοντας πρώτα τους εαυτούς τους και μετά το μέσο κοινό. Τελικά δεν μπορούν πάντα να αποδώσουν την ερμηνευτική αξία ενός κομματιού - φυσικά, αντίστοιχα έχουμε τους σουξεδοσυνθέτες που γράφουν κατά παραγγελία πολλά σκουπίδια, χωρίς αξία, άρα φαύλος κύκλος.Υπάρχουν πολλές καλές δουλειές όμως, που αποδίδονται με αυθεντικότητα από αξιόλογους λαϊκούς τραγουδιστές. Γι αυτό δεν κατακρίνω το είδος, αλλά τους ανθρώπους που το υπηρετούν... Το επιτηδευμένο και η υποκρισία στιγματίζουν -αυτό και το κάθε είδος... Κατά τ'άλλα δε συμφωνώ... Προφανώς δε γίνεται να περιοριστεί κανείς σε ένα μοναδικό συναίσθημα ολημερίς κι οληνυχτίς, όμως υπάρχουν κυρίαρχα συναισθήματα ανάλογα με τη φάση του καθενός - η φάση του ερωτευμένου δεν είναι εύκολη. Τα δε καλλιτεχνικά μυαλά δεν αποκλείεται να αναπτύσσουν εμμονές γύρω από ιδέες και συναισθήματα. Εντέλει, είναι δυνατό να ζεις κάτι -όχι μόνο καψούρα- τόσο έντονα ώστε, ακόμα κι αν κράτησε για μια στιγμή, να σε εμπνεύσει να γράψεις αμέτρητα τραγούδια γι αυτό...Συνήθως αυτό που χρειάζεται ο καλλιτέχνης είναι να ακουστεί.Η αγορά εκμεταλλεύεται την παραγωγική ευαισθησία και πουλάει τραγούδια, ταινίες, σήριαλ, αρώματα, παγωτά κλπ :-Ρ... Άλλωστε στις πωλήσεις το συν-αίσθημα (ως ταύτιση) του "πελάτη" είναι πρωταρχικά σημαντικό. Και η ελληνική και η ξένη αγορά προωθεί την καψούρα σε διάφορα φάσματα και διακυμάνσεις...Ως προς τον έρωτα, άλλοι άνθρωποι σε σημαδεύουν κι άλλοι περνούν απαρατήρητοι - αν μπορείς να αντισταθείς με άνεση, σιγά τον έρωτα... Υπάρχουν παράφοροι έρωτες -κι όλοι πιστεύω θα ζήσουμε από έναν τουλάχιστον-, όμως τα κριτήρια του καθενός ως προς την "αξιοπρέπεια" διαφέρουν. Πχ, για μένα αξιοπρέπεια είναι να παραμένεις ευγενικός και ειλικρινής και όταν απομακρύνεσαι, να το κάνεις με γνώμονα το καλό σου και του Άλλου... συνεπάγεται ένα γενικότερο σεβασμό στην αλήθεια σου και τη δική του. Όχι να γυρνάς την πλάτη ή να το παίζεις ιστορία για να μην "εκτεθείς" άλλο ή να μη "σέρνεσαι" (ταμπέλες), ή απλά επειδή επιθυμείς κάτι -οτιδήποτε- που δε σου κάθεται, κοιτώντας μόνο την εικόνα σου... αυτό είναι επιφάνεια και όχι αξιοπρέπεια, ξελόγιασμα κι όχι έρωτας, εγωισμός κι όχι Αγάπη.
Scroll to top icon