ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

΄Σ ερωτεύτηκα, τόσο ξαφνικά. Και δεν το ήθελα. Γιατί μπήκες στη ζωή μου εκείνο το βράδυ, γιατί? Είμαι τόσο ερωτευμένη και δεν πρέπει. Είναι η πρώτη φορά στη ζωή μου που αρχίζω να φοβάμαι. Σε θέλω όσο κανέναν μεχρι τώρα, κι όμως, είμαι άρρωστη με πυρετό, και συ μακριά μου. Είσαι εκεί, με τη γυναίκα σου, με τη μικρή σου κόρη (που δεν έπρεπε να μου γνωρίσεις απο τόσο νωρίς), τακτοποιώντας μια οικογενειακή σας υποχρέωση. Δε σε παίρνω τηλέφωνα, αν μας ανακαλύψει αυτή την έχουμε βαμμένη, κι εσύ, μιλάς κιόλας για διαζύγια..Είναι νωρίς...Μας χωρίζουν 21 ολοκληρα χρόνια. Και δε με νοιάζουν. Στην αγκαλιά σου νιώθω σπίτι μου. Μπορεί να φταίει πως ορφανέψαμε και οι 2, μπορώ να σε νιώσω...Αλλά γλυκέ μου είμαστε καταδικασμένοι. Απο παντού. Μαζι δε μπορούμε να είμαστε, και να μπορούσαμε δηλαδή, δε μπορώ να σ' εμπιστευτώ, ούτε να σε σώσω απ'τους δαιμονες σου...κι εγώ με τους ίδιους δαίμονες παλεύω...μπορώ μονο να σ'αγκαλιάσω, και να αγαπιόμαστε, για όσο...Και να με κοιτάς στο πάλκο όταν δουλεύουμε, κι εγώ να λιώνω...Η μπουμπου σου.Σε περιμένω, εσένα και τα ταξίμια σου.