9.5.2014 | 10:27
Οι ανθρώπινες σχέσεις
είναι ένα αστείοπότε ζέστη πότε κρύο,συνεσταλμένη μα με μπρίοδεν μπορούμε εμείς οι δύοστο τέλος θα δούμε το ταμείο.Έρχεσαι κοντά και θεςπίσω κάνεις όταν καιςδικαιολογία ένας απ' τα χτεςδεν με πείθεις ότι και να λες.Η αλήθεια είναι και στο παείμαι και είσαι κόταμα εγώ προσπάθησα πολύνα πάρω ένα σου φιλίκαι εσύ -δεν- είπες τίποτα ή όλαδεν έδωσες τίποτα, μονάχα φόλα.Τώρα πάλι μόνος μουοι δαίμονες και ο πόνος μουκάτι καθαρό θα ρθει,τώρα δα στην επόμενη στροφήνα με ξεγελάσει δεν θα το αφήσωαν είναι ψέμα θα το σβήσωμα αν είναι κάτι αληθινόμε όλα θα το ξεζουμίσω.Αγάπη μοναχική δεν ξαναζώο έρωτας θέλει να σαι δωκαι συ ποτέ δεν με πλησίασεςούτε σπίτι, ούτε φίλους αγαλίασες.Της τρελής μου της καρδιάςτης βγήκε ψεύτης ο ντουνιάςόλα σβηστήκαν μονομιάς"θάνατος" στο βάθος της δικής σου της ματιάς.Με πόνεσε, παρόλα αυτάσου εύχομαι όλα να παν καλάμα αν ψάξεις να με βρειςκοίτα στους δρόμους της σιωπήςεκεί κάπου θα με άφησες να δειςσε μονοπάτια όχι καρδιάς, μα λογικήςκαι τώρα πια δεν θα με βρειςόχι, δεν εκδικούμαι εσέναπάτημα δεν έχω κανέναμίσος δεν ένιωσα ποτέ, μόνο θυμόμα καταστρέφομαι και σου λέω για αυτόμην σηκώσεις καν το βλέμμαμετά από σένα δεν είμαι εδώ για κανένα.Κύκλος ανοίγει, κύκλος κλείνειγια μένα πέθανα ο "ρομαντικός"τώρα θα γίνω κυνικόςθα θέλω μόνο να μου φτιάχνει τοστκαι το κορμί της να μου δίνεικι ας μην με παρασέρνει κάποιας ματιάς η δίνη,μου αρκεί η δική μου ανδρεναλίνη.Υ.Γ: Οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα ή καταστάσεις είναι καθαρά συμπτωματική.Απλώς γράφω λέξεις όπως έρχονται, γιατί βαριέμαι στην δουλειά όταν... δεν έχει δουλειά.