ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

To πρόβλημα μου όπως έγραψα και στον τίτλο είναι ότι αισθάνομαι την πλειονότητα των ανθρώπων να μην με παίρνει στα σοβαρά. Είμαι το άτομο που θα διακόψει κάποιος για να μιλήσει ο ίδιος, είμαι το άτομο που η γνώμη του, είτε σωστή είτε λάθος, συνήθως δεν έχει βαρύτητα και δεν ακούγεται. Επίσης, αρκετά συχνά άτομα που μεταξύ μας υπάρχει αμοιβαία συμπάθεια τείνουν σε μεγάλες παρέες να με αγνοούν.Τέλος, πάνω στο αντικείμενο μου ενώ είμαι αρκετά καλή, πολλοί υποθέτουν το αντίθετο. Είμαι η γλυκούλα, η χαριτωμένη, η "προστατεύσιμη και αθώα" συμπαθής στα σίγουρα, αλλά όχι ιδιαίτερα ανταγωνιστική ή κάποια που πρέπει να λάβεις υπόψιν σου. Εντάξει έχω μάθει και ζω με αυτό και κάνω και εγώ την δουλειά μου έτσι ως γλυκούλα, αλλά ώρε ώρες βγαίνω από τα ρούχα μου. Ίσως φταίει που είμαι μισή μπουκιά, μικροδείχνω και έχω παιδική φωνή. Ίσως φταίει που είμαι χαλαρή και δεν δείχνω καθόλου μα καθόλου επιβλητική ή σοβαρή, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι είμαι χαζοζαρούμενη. Ίσως εγώ δεν παίρνω τον εαυτό μου στα σοβαρά και για αυτό κάνουν το ίδιο και οι γύρω μου...Δεν ξέρω. Αυτό που θα ήθελα θα ήταν να μπορώ να λέω την γνώμη μου και να μην γράφουν, να μην παρουσιάζουν ιδέες μου για δικές τους, να μην με διακόποτουν και να μην με κρίνουν τόσο μα τόσο επιφανειακά. Καταλαβαίνω ότι ζητάω πολλά, πάντα παίρνουμε αυτόματα τους πιο επιβλητικούς ανθρώπους πιο σοβαρά είτε είναι σωστοί είτε όχι. Σε φιλίες πλέον κρατάω μόνο όσους με σέβονται απόλυτα και ειλικρινά έχω άτομα που με αγαπάνε και με θεωρούν όχι μόνο γλυκιά αλλά και έξυπνη και άξια χωρίς αν πρέπει να το πάιζω σοβαροφανής. Το θέμα είναι τι γίνεται στο επαγγελματικό μου περιβάλλον, ή σε κύκλους που δεν αποτελούνται από φίλους μου και δεν μπορώ να αποφύγω.