ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

φίλοι μου δε γαμάνε. έξυπνοι, καλλιεργημένοι, δουλευταράδες, ωραίοι, πρώτα παιδιά -εντάξει και με μια ψιλοκατάθλιψη στην πλάτη, όπως περίπου όλοι. λέω για σεξ διότι ενδεχόμενη σχέση αποκλείεται έτσι όπως είναι τα πράγματα, είναι κι αυτό κάτι ρε παιδί μου βοηθάει. δεν είναι ότι δε θέλουν, αλλά συμπεριφέρονται σα να είναι το τελευταίο πράγμα που τους νοιάζει. μπορεί και να είναι, ξέρω κι εγώ, το σέβομαι. αλλά εδώ και μια πενταετία; da fuck? το σκέφτομαι τελευταία που προβληματισμοί και συμπεριφορές είναι εκείνου του είδους που μόνο με ένα σύντροφο καταλαγιάζουν. αλλά γιατί; φταιν οι εποχές που εξουδετερώνουν την όρεξη; μπορεί να είναι κάποιος τόσο πολύ απογοητευμένος για τόσο πολύ καιρό; και τόσο συνεπής στην άρνησή του ώστε να καταπιέζει την ανάγκη του;