ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Κανω ελευθερη σχεση με μια συμφοιτητρια μου πριν εννια μηνες περιπου. Βεβαιως συζηταμε πως ο αλλος απο τη στιγμη που θα βρει και κατι αλλο πιο μονιμο το λεει στον αλλον. Αρχιζουμε ομως να κανουμε πολλα πραγματα μαζι , περα απο το σεξ, ταινιες , καφεδες ,κρασια, συναυλιες , λαιβακια , να μιλαμε μεχρι να ξημερωσει στο σπιτι μου , να κοιματε εκει. Φτανουμε και στο σημειο να παμε τελη καλοκαιριου ολοι μαζι παρεα ταξιδι και σε καποια φαση λεμε οι ανδρες και οι γυναικες να κανουμε ξεχωριστα πραγματα για ενα βραδυ. Με βλεπει λοιπον εξω να φλερταρουμε με κοπελες και μου λεει μετα ΄ ενταξει ειπαμε χαλαρα αλλα μην μου το σερβιρεις στα μουτρα΄ . Σκεφτηκα πως και εμενα δεν θα μου αρεσε να εβλεπα κατι τετοιο και τα βρηκαμε. Γυρναμε πισω , παμε στις πολεις μας για δυο εβδομαδες και ξαναβρισκομαστε. Ολα μια χαρα για δυο μηνες μεχρι που μου λεει πως κουραστηκε να μην ξερει που βρισκεται τοσο καιρο, να μην ξερει αν πρεπει να προχωρησει στη ζωη της με καποιον αλλον. Τι ρωτησα τι εννοουσε και μου ειπε πως ειναι ερωτευμενη. Να πω την αληθεια δεν το περιμενα ενιωθα και γω ετσι πολυ καιρο . Και φευγει κυριολεκτικα τρεχοντας , χωρις να θελει να με ακουσει. Να την παιρνω τηλεφωνα , κλειστο. Να της στελνω μηνυματα οτι θελω να μιλησουμε και δεν χρειαζεται να αγχωνεται να μην μπαινει για μερες. Την βρισκω λοιπον τις επομενες μερες μεσα απο μια φιλη της και μιλαμε. Της λεω πως νιωθω και μου λεει πως δεν με πιστευει, πως αφου αργησα τοσο για να τα πω ολα αυτα κατι δεν παει καλα, πως εκεινη την ημερα που μας ειδε να μιλαμε με τις κοπελες καταλαβε πως δεν νιωθω τιποτα και δεν θελει να ερχεται δευτερη ( μα πραγματικα ρε παιδια απλως συστηθηκα με τις κοπελες και ειπαμε τα βασικα). Ολα αυτα μου τα ειπε με κλαμματα και γω να τα εχω χασει, οχι γιατι εκλαιγε, μονο να την παρω αγκαλια ηθελα και εκεινη δεν με αφηνε να την αγγιξω, δεν ηξερα που ημουν λαθος δεν μπορουσα να καταλαβω γιατι δεν ηθελε να ειναι μαζι μου. Περναει ο καιρος και ερχομαστε στο σημερα , να εχει κοψει επαφες με εμενα . Στην παρεα οταν ειμαι και εγω να εχει ερθει τυχαια τρεις φορες (και οι δυο ηταν σε γενεθλια) , στη σχολη μετα βιας με χαιρεταει. Δεν αντεχω ρε παιδια αλλο πως να της πω οτι την θελω στη ζωη μου; Την βλεπω απο μακρυα στη σχολη, να γελαει , να μιλαει με αλλους , να μην ξερω τι γινεται πραγματικα στη ζωη της. Τρεις μηνες εχουν περασει απο τοτε που εχουμε να μιλησουμε ουσιαστικα και δεν μπορω να δω αλλη περα απο εκεινη. Ξερω οτι εκανα λαθος κινησεις. Μιλησα με μια κοινη μας φιλη και τη ρωτησα αν εχει προχωρησει στη ζωη της και πως ειναι και αν λεει τιποτα για εμενα και το μονο που μου ειπε ειναι πως οχι δεν εχει κανει τιποτα περα απο δυο ραντεβου γιατι δεν της βγαινει και πως σε γενικες γραμμες ειναι καλα και δεν της εχει συμβει κατι κακο. Οσο για το αν λεει κατι για εμενα μου ειπε πως πολλα ρωταω και αν καιγομαι τοσο καλυτερα να παω να ρωτησω εγω. Τωρα εγω τι να υποθεσω; Με αυτη την κοπελα ενιωσα πολλα. Εχω καμια πιθανοτητα η οχι; Και τι να της πω;