ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Σήμερα βάρεσα στρούγκα. Τελικά θα συνεχίσουμε να αρμέγουμε μέχρι και τον Αύγουστο αλλά κάθε τέσσερις μέρες. Ο τυροκόμος δέχτηκε να παίρνει το γάλα, ενώ πριν μερικές μέρες το δίναμε σε διάφορους που το θέλανε, χωρίς όμως καποιο κόστος. Ωστόσο αντί για χρήματα θα παίρνουμε τυρί φέτα και κεφαλοτύρι, αφού ο ίδιος δεν έχει χρήματα να μας πληρώσει. Το πρωί λοιπόν που αρμέγαμε παραλίγο το ένα κριάρι με τα μυτερά κέρατα, να κουτουλήσει τον πατέρα μου γιατί δεν το άφηνε να πλησιάσει μία προβατίνα που άρμεγε. Ήταν έτοιμο, γιατί έπαιρνε φόρα να τρέξει αλλά έπεφτε με μικρή ταχύτητα πάνω στην προβατίνα. Εμ, καλά του λέω εγώ να την πουλήσει, δεν με ακόυει. Είναι όμορφο κριάρι λέει, δεν το πουλάει. Μία άλλη προβατίνα μάλλον κάπου τραυμάτισε το μάτι της. Της βγήκε έξω, κυριολεκτικά. Της ξεκόλλησε και είναι έτοιμο να πέσει. Πρώτη φορά βλέπω κάτι τέτοιο. Δεν μπορούσα να την κοιτάζω. Δεν χρειάζεται να σας δώσω περισσότερες λεπτομέρειες :P. Η καημένη θα πονάει. Σαν να μην έφτανε όμως αυτό, σήμερα που βγάλαμε τα πρόβατα έξω στα χωράφια, σε μερικά από αυτά που περνάμε υπάρχουν και μελίσσια. Μου επιτέθηκαν δύο τρεις και όσο τις χτυπούσα αυτές νευρίαζαν περισσότερο και δεν έφευγαν από πάνω μου. Γύρω από το κεφάλι μου πετούσαν. Ακόμα και όταν ήρθε ο πατέρας μου να τις διώξει, πάλι δεν έφευγαν ενώ μετά του επιτέθηκαν αλλά έφυγαν γρήγορα. Ευτυχώς όμως δεν μας τσίμπησαν. Γνωρίζει κανείς ποια είναι τα πρώτα συμπτώματα αν σε τσιμπήσει μέλισσα; Αφού λοιπόν φύγαμε και από τα μελίσσια για να τα πάμε σε άλλο χωράφι, περάσαμε και από κάποια σπίτια/καλύβια. Το ένα από αυτά είχε δύο σκυλιά τα οποία ήταν ελέυθερα. Και όπως είναι αναμενόμενο τα σκυλιά γαυγίζουν όταν περνάει κάτι άγνωστο μπροστά τους. Εγώ ήμουν στο τέλος, πίσω από τα πρόβατα. Στην αρχή είχα την έννοια μήπως μου επιτεθούν. Πάντα έχω την έννοια, ασχέτως αν περνάμε από εκεί συχνά και ποτέ δεν επιτίθενται. Έλα όμως που σήμερα παραλίγο να πέσουν πάνω μου. Ομολογώ ότι χέστηκα πάνω μου (μετα συγχωρήσεως) τόσο πολύ που φώναξα. Είχα μείνει πολύ πίσω και δεν κουνιούμουν, προχωρούσα με την όπισθεν πολύ σιγά ενώ αυτά και πάλι ήταν έτοιμα να πηδήξουν πάνω μου. Τα κοιτούσα στα μάτια αλλά και τα δόντια. Απίστευτη αγριάδα. Πραγματικά απορώ πως δεν μου επιθέτηκαν. Ευτυχώς κρατούσα ένα ξύλο και θέλω να πιστεύω ότι αυτό τα απέτρεψε. Οι ιδιοκτήτες φυσικά έλειπαν.