ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
16.2.2016 | 15:37

Οι γονείς μου με μειώνουν.

Γεια σας, ειμαι 17 χρόνων και παω Δευτέρα Λυκείου.Οι γονείς μου, ειδικά η μαμα μου είναι πολύ υπερβολική..υστερική και υπερπροστατευτικη..Στην Δευτέρα Γυμνασίου μέχρι τέλος Γυμνασίου άντε και αρχές Λυκείου είχα μια παρέα, όχι με τα καλύτερα κορίτσια..αλλά τουλάχιστον είχα ανθρώπους να μιλήσω..Στην μαμά μου δεν άρεσαν αυτά τα κορίτσια γιατί όπως έλεγε "καπνίζουν,άρα είναι αλητισσες".Με έναν μαγικό τροπο,δεν ξέρω και εγωπως έγινε, αλλά με έκανε να είμαι κολλητή μαζί της(με την μαμα μου δηλαδη)και να μην μιλαω με κανέναν άλλον στο σχολείο...Ένας χρόνος έχει περάσει και εγω δεν βγαίνω, δεν εχω επαφές με παιδιά του σχολείου, εχω πάρει κιλά..Δεν έχω ενδιαφέροντα...τίποτα...τίποτα!Είμαι σαν εκείνη...40 χρόνων..Και παρόλα αυτά...παρόλο που θυσιαζω την προσωπική μου ζωή...παρόλο που δεν μιλάω με κανέναν και είμαι συνέχεια μαζί της εκείνη με μειώνει...και ο μπαμπάς μου...συνέχεια λένε σε όλους "είναι ηλίθια μωρέ αυτή..τι ασχολείσαι με την ηλίθια!" Ενώ στους ξένους μπροστά το παίζουν καλοι:)Δεν μπορώ να καραλαβω...όλο με λένε ανίκανη..χαζή...ηλίθια...ακόμα και όταν τρωω λένε "πάλι τρως μωρέ εσύ?70 κιλά έφτασες!" Κουράζομαι...Όταν τους τα λέω με ειρωνεύονται!..Συγγνώμη αν σας πλακωνω με τα δικά μου απλά και εγω αγανακτώ και πονάει όλο αυτό...Και εφόσον δεν εχω κανέναν άλλον να τα πω...ας μιλήσω σε εσάς..Ευχαριστώ !
3
 
 
 
 
σχόλια
Μπράβο σου που βρήκες το θάρρος να ανοιχτείς. Θα σε συμβούλευα να μην ξεσπάς πάνω στο φαγητό. Ναι μπορεί να νιώθεις στιγμιαία καλύτερα αλλά μετά θα νιώθεις πολύ χειρότερα. Είναι φαύλος κύκλος. Επίσης το να φορτώνεσαι κιλά σου θα χαλάει την αυτοπεποίθηση και την αυτοεικόνα σου. Θα αρχίσεις ίσως να νιώθεις μειονεκτικά. Και στην ουσία είναι κάτι που είναι στο χέρι σου να αλλάξει πολύ εύκολα.Οπότε ξανάρχισε να προσέχεις και να φροντίζεις τον ευατό σου και το σώμα σου και όχι να αυτοτιμωρείσαι. Δεν οδηγεί πουθενά αυτό. Γράψου σε ένα γυμναστήριο αύριο κιόλας. Εδώ βλέπεις 60άρες+ να αθλούνται και εσύ στα 17 έχεις παραιτηθεί;Επίσης επεδίωξε σιγά σιγά αρχίσεις να ξαναβγαίνεις έστω και για ένα καφεδάκι. Προσέγγισε άτομα με τα οποία αισθάνεσαι άνετα και ταιριάζεις. Είναι σημαντικό να μην συνηθίζουμε να κλεινόμαστε σπίτι.Όπως βρήκες το θάρρος να γράψεις εδώ μίλα και με τους γονείς σου. Δεν θα μπορούσε να τα πει κάποιος καλύτερα.Εξήγησε στους γονείς σου ότι τους αγαπάς αλλά ότι δεν είναι υγιές μια κοπέλλα 17 ετών να μην έχει φίλες, φίλους και να είναι κλεισμένη στο σπίτι.Φρόντισε τον ευατό σου και θα δεις όλα καλά θα πάνε.Καλή συνέχεια. :)
Scroll to top icon