Εισαι σε μια ηλικια που πρεπει να ακους μονο τον εαυτο σου. Εισαι μεγαλη κοπελα πια. ΜΕχρι τα 18 σου πες πως οι δικοι σου ειχαν καθε δικαιωμα να σου θετουν κανονες επειδη ησουν ανηλικη. Τωρα ομως και , κυριως, σε αυτην την περιοδο της ζωης σου που εισαι με το αγορι σου, περνας καλα και αισθανεσαι ομορφα με τον ιδιο σου τον εαυτο ΜΗΝ επιτρεψεις σε κανεναν, ουτε στον ιδιο σου τον πατερα να σε κανει ο,τι θελει και να σε κανει να αισθανεσαι μειονεκτικα και με ενοχες!!!
29.10.2013 | 03:22
Οι γονεις που δεν σε πιεζουν ισως σε πιεζουν περισσοτερο;;
2 μηνες σε σχεση με αλοεθνη. 23 εγω 23 και εκεινος.. μενει χρονια στην Ελλαδα.. τον ξερω επισης χρονια.. η σχεση που εχουμε δημιουργησει ειναι δυνατη, διχως καυγαδες, εγνοιες..περναμε ομορφα μεσα στις δυσκολιες των καιρων..Οι γονεις μου βεβαια δεν επικροτουν αυτη την σχεση.. φυσικα και δεν το δηλωνουν αμεσα.. εμμεσως ομως περνανε συνεχως αυτο το μηνυμα.. ο πατερας μου παντα κινδυνολογος σε οποιο μου βημα.. παντα καχυποπτος.. παντα προσπαθει να περασει τον λογο του μεσα απο διαφορες τεχνικες.. τεχνικες που χρησιμοποιει ωστε να μην μπορει κανεις να του προσαψει τον χαρακτηρισμο του πιεστικου πατερα.. στο προσωπο μου καμια εμπιστοσυνη.. αν μπορουσα να μιλησω ξεκαθαρα για το προφιλ τους θα ελεγα πως ειναι το ζευγαρι που μολις η κορη φυγει πχ απο το σπιτι η σχεση τους θα κλονιστει.. σαν να προσπαθουν να με κρατησουν σε αυτη για να μην ταραχτει η δικη τους.. τον τελευταιο καιρο λοιπον που εχω ηρεμησει και εχω νιωσει τοσο καλα με τον εαυτο μου προσφεροντας και παιρνοντας συναισθηματα μεσα απο την σχεση μου με τον φιλο μου , οι γονεις μου εχουν φρικαρει.. καθημερινα ειμαστε μαζι , κοιμομαστε μαζι.. σημερα 2 η ωρα και ενω ημουν στον φιλο μου ο πατερας μου αποφασισε να θεσει κανονες...ενω ειχα ενημερωσει πως θα γυρναγα σπιτι αλλα οχι νωρις με πηρε τηλ και μου ειπε να γυρισω σπιτι γιατι αυτος οπως δηλωσε ειναι ο κανονας.. και το παραληρημα ξεκινησε.. οτι εχω αλλαξει.. (ναι εχω αλλαξει, επιτελους εχω μια σχεση που ειμαι ηρεμη και ειμαι καλα, μετα απο αρκετο καιρο που ημουν μονη) οτι ειμαι αλλου... πραγματικα τα οσα ακουσα δημιουργουν σεναριο επιστημονικης φαντασιας , πραγματα που ειλικρινα ντρεπομαι ακομα και στις εξομολογησεις να μοιραστω.. εχω κουραστει... και ποναω... ποναω γιατι ενω ειμαι καλα μου δημιουργει ο πατερας μου αρνητικα συναισθηματα και πονο.. θελω να αποκοπω απο αυτο.. παντα κινδυνολογουσε μια ζωη και εγω παντα σε οτιδηποτε ευχαριστιεμαι με κανει να νιωθω ανασφαλεια και ενοχες.. μεγαλωνω και δεν παιρνουν χαμπαρι.. δεν εχουν ιδεα ποια ειμαι στην ουσια.. δεν θελουν να δουν... δεν με αφηνουν να διαφοροποιηθω απο εκεινους..
2
