ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

εχω απογοητευτει τοσο πολυ απο τη ζωη μου και γενικα απο τη ζωη μου φαινεται τοσο συνηθισμενη...οταν ημουν στο σχολειο ακομη σκεφτομουν πως θα ητανε να ειμαι στο πανεπιστημιο να μενω σε ενα μικρο δικο μου χωρο εστω και χαλια δεν με ενοιαζε,θα γνωριζα ενα ωραιο αγορι,θα βγαιναμε θα ημασταν μαζι θα το καναμε καθε βραδυ και θα ητανε ωραια,θα εκανα παρεες θα βγαιναμε θα πηγαιναμε σε παρτι....τοσα ονειρα πραγματικα αλλα αυτο που ζω δεν πλησιαζει ουτε στο ελαχιστο αυτο που ειχα σκεφτει...ειμαι σε μια σχολη που δεν θελω και πολυ με απιστευτο διαβασμα,στην πολη που μεγαλωσα και εζησα ολη μου τη ζωη στριμωγμενη στο σπιτι των γονιων μου γιατι φυσικα με τετοια κριση ουτε λεξη για δικο μου χωρο,δουλεια δεν μπορω να βρω πουθενα και που να βρισκα δηλαδη αποκλειεται να μπορουσα να μεινω σε δικο μου σπιτι με τα χρηματα μιας σερβιτορας η πωλητριας.Συναντω στο δρομο συνεχεια προσωπα που εχω σιχαθει που δεν θελω να ξαναδω στη ζωη μου,νιωθω εντελως εγκλωβισμενη και δεν αντεχω αλλο.Φυσικα για αγορι ουτε κουβεντα και δεν προκειται να βρεις στη δικη μου σχολη και δεν τυχαινει τιποτα καλο μονο σκατοκαταστασεις με τυπους που εχουν την γκομενα και επειδη εισαι ωραια κοπελα γουσταρουν να σε γαμισουν...με τα παιδια της σχολης μου δεν ταιριαζω καθολου δεν εχω δεσει με κανενα κι αυτο γιατι ανακαλυψα οτι τελικα δεν ειμαι για μια τετοια σχολη γι αυτο δεν μπορω να ταιριαξω με κανεναν δεν ειναι στο χαρακτηρα μου..και το χειροτερ απο ολα βρηκα αυτο που θελω να κανω στη ζωη αλλα ειναι μια ακριβη τεχνη και απαιτει λεφτα που δεν εχω,ταλεντο που εχω και πειρα που δεν εχω...ειμαι χαμενη απο χερι..εχω φτασει σε αδιεξοδο δεν αντεχω αλλο ...δεν μπορει να ειναι ολα τοσο απαισια καποιος με μισει δεν εξηγειται αλλιως...προσπαθω με τη σχολη μου αληθεια πολυ ,πηγαινω στα μαθηματα αλλα δεν το θελω το κανω με το ζορι...γιατι στις μερες αν δεν βγαλεις μια σχολη σαν καλλιτεχνης δεν υπαρχει περιπτωση να επιβιωσεις εκτος κι αν οι γονεις σου εχουν λεφτα να σε υποστηριξουν..δεν μπορω αλλο εχω σιχαθει τους παντες γυρω μου,την οικογενεια μου μου που ολο γκρινιαζει για κατι για το νοικι για το ρευμα σε ησυχια δεν μ'αφηνουν...ζω τα καλυτερα μου χρονια μεσα στη μιζερια δεν μπορω να απολαυσω τιποτα..ο χρονος περναει κι εγω ουτε το καταλαβαινω κι ολο περιμενω περιμενω κατι να αλλαξει κατι να ερθει..εχω κανει προσπαθειες να αλλαξω τα πραγματα αλλαζουν για λιγο σαν καποιος να με ξεγελα και παλι ολα βουλιαζουν μετα απο λιγο καιρο..και φτανω στον πατο...γιατι πρεπει ολα να ειναι τοσο ασχημα ακομα και το σεξ που τουλαχιστον θα ειναι καλο δεν μου αρεσει καθολου και εχω σιχαθει ολα τα αγορια με τα οποια εχω κοιμηθει..θα μου πεις δεν εχεις βρει αυτον που να θελεις πραγματικα,ναι οκ συμφωνω μα κανεναν δεν θελω,κανεις δεν μου αρεσει απο ολους οσους με πλησιαζουν αν περιμενα και γι αυτο θα ημουνα ακομη παρθενα..ακομα κι αυτο σαν αγγαρεια το ειδα..εκανα πρωτη φορα σεξ οχι γιατι τον ηθελα οχι προς θεου αλλα για να ξεφορτωθω την παρθενια μου...18 και παρθενα δε λεει...νιωθω τοσο ασχημα εχω κανει ολο λαθος επιλογες και εχω μετανιωσει σχεδον για ολα οσα εχω κανει στη ζωη μου...κοιταω τους αλλους γυρω μου και θελω τα παντα οσα εχουν.αλλα αυτο δεν γινεται..κανεις δεν με προετοιμασε για κατι τοσο ασχημο,ουτε οι ταινιες ουτε τα βιβλια που διαβαζα ουτε η τηλεοραση ουτε κανενας...αν ειναι τοσο ασχημα απο τωρα πω θα ειναι λοιπον οταν μεγαλωσω...θα περιμενω για παντα να ερθει κατι καλο ?γιατι εχω μαθει οτι να παρεις κατι με το ζορι δεν σου προσφερει καμια ευχαριστηση ..ολη μου τη ζωη επαιρνα πραγματα με το ετσι θελω επειδη ακριβως δεν μου τυχαιναν..και τι κερδισα εχω μετανιωσει σχεδον για ολα..ωσπου αποφασισα να περιμενω και τιποτα δεν ερχεται,και ξοδευω τη ζωη μου στο τιποτα