18.6.2014 | 07:47
οι σκεψεις μου μανταμ...
Τι δε θα εδινα να ζουσαμε το περσινο καλοκαιρι..εδω, θαλασσα, εκδρομες, βραδινες βολτες..εδω που ειμαι τωρα σε θυμιζει τοσο πολυ ρε γαμωτο.τοσο πολυ. Βλεπω ομορφες εικονες και δεν μπορω να τις απολαυσω. Γιατι ξερω ποσο θα σου αρεσαν κ ξερω οτι δεν θα τις ξαναδουμε ποτε μαζι. Ποναω πολυ. Παιρνω πτυχιο και δεν μπορω να νιωσω ευτυχισμενη. Ειναι νορμαλ αυτο? Νομιζω οτι δεν μπορω να χαρω τιποτα πια. Γιατι εμενα μου αρεσε να μοιραζομαι τα παντα μαζι σου και να χαιρομαστε μαζι. Τωρα μισα ολα. Γαμημενο βελακι του ερωτα. Καλα σου ειχα ξεφυγει τοσα χρονια. Ξερω οτι φαση ειναι κ περναει. Αλλα δεν ειναι λιγο πραγμα να αλλαζει ολη σου ζωη μετα απο τοσα χρονια. Και επιτελους θελω να δω τα καλυτερα να ερχονται. Και να μπορω να τα απολαυσω. Μονη μου.