ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Κουράστηκα να ζηλεύω τις ζωές των άλλων. Δουλεύουμε εγω κ η αδερφή μου για να μπορούμε να έχουμε ένα πιάτο φαγητό και να μην μας ξανακοψει το ρεύμα η ΔΕΗ, η μαμά μου έχει ψυχολογικά προβλήματα, χάσαμε τον μπαμπά μου νωρίς και το μόνο που μας άφησε ειναι χρέη, οι συγγενείς μας έκαναν περα φοβούμενοι ότι θα ζητήσουμε δανεικά και όλα αυτά χωρίς να έχω κλείσει ακόμα τα 24. Βλέπω γνωστούς στο Facebook, στο instagram να διασκεδάζουν, να προχωράνε στη ζωή τους ή απλά να χαμογελούν σε φωτογραφίες και τους ζηλεύω. Εγώ γιατί όχι ? Στην αρχη ελεγα φταιει το μερος αλλα οσοι συμμαθητες μου γυρισαν πισω μετα τις σπουδες περνάνε μια χαρά, αλλά έχουν οικονομική άνεση.. Δεν έχω φίλους γιατί δεν έχω τα χρήματα για να κυκλοφορησω και να γνωρίσω ατομα ή όσοι είχα σιγά σιγά έφυγαν και αυτοί από το χωριό για ένα καλύτερο μέλλον. Δεν έχω σχέση για τον ίδιο ακριβώς λόγο αλλά και για πολλούς άλλους και κυρίως γιατί ποιος θα δει σοβαρά μια κοπέλα με τόσα χρέη και προβλήματα σε αυτή την ηλικία.. Προσπαθώ να μην το δείχνω αλλά απελπιζομαι δεν έχω από κάπου να πιαστώ, κάπου να πω τον πόνο μου, κατι θετικο στη ζωή μου.. Σίγουρα υπάρχουν χειρότερα αλλά νιώθω ότι έχω πιάσει πάτο.Είχα όνειρα, ήθελα να σπουδάσω, να ταξιδέψω και να κάνω οικογένεια αλλά δεν το βλέπω να γίνεται..