ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
14.4.2015 | 20:55

οικογενειακα

Οι γονείς μου τσακώθηκαν κάποια στιγμη με τους θείους μου κι έπαψαν να μιλάνε εδω και κάποια χρονια για λάθη 99% του θείου μου απέναντι στον πατέρα μου.Με τα ξαδέρφια μου όμως δεν υπήρχε λόγος να απομακρυνθουμε εξαρχής.Αλλωστε και τα 4 ξαδέρφια μου(άνω των 30 πλέον) μεγάλωσαν σχεδόν μαζι με τα 3 μου αδέρφια καθώς ηταν κοντά σε ηλικίες.Εγω ειμαι η μικρότερη αλλα οχι πια μικρή.Κάθε Πάσχα συμμαζευομαστε στη γιαγιά μου όλο το σόι ακομα και τωρα που δεν μιλιούνται οι δικοί μου για να μην πικραινεται η γιαγια..Όμως αυτό το Πάσχα παραεγινε το πράγμα.Οι 3 ξαδερφες μας μας συμπεριφερονταν πολύ κρύα..Ουτε μιλούσαν ουτε ήρθαν να μας χαιρετισουν ουτε καν σηκώθηκαν να βοηθήσουν να φτιαχτεί και να συμμαζευτει.Ο ξάδερφος μου από την αλλη ειναι πολύ ειλικιρινης.Δε σταμάτησε ποτέ να μας συμπεριφερεται διαφορετικά ακριβώς όπως κι εμείς απέναντι όμως σε όλην την οικογένεια του.Εκείνες ψυχρές, παγωμένες σε μια άκρη..πουθενά επικοινωνία.Έκανε η αδερφη μου να πιάσει λίγη κουβεντα αλλα μιλούσαν πολύ κοφτά.Έφυγαν πρώτες και χαιρέτισαν από κοντά τη γιαγιά μόνο και τους άλλους θείους μας.Μπαίνοντας στο αμαξι φώναξαν ενα "Γεια σας" και μου ανέβηκε το αίμα στο κεφάλι.Δεν τους εχουμε κανει ΤΙΠΟΤΑ ουτε καν οι γονείς μου που τις αγαπούσαν σαν κόρες τους ανεξάρτητα τι έγινε με τους θείους μου.Ντράπηκα για τη συμπεριφορα τους.Τις σιχάθηκα..ειναι δύο ξένες για μενα.Αν και πρώτες ξαδερφες θα τις σβήσω και από το προσωπικό μου προφιλ στο facebook οπου έχω μόνο κοντινούς φίλους και συγγενείς..Τηλέφωνα δεν παιρνιομαστε καν πλέον.Δεν παιρνουν.Δεν θελω να υποκρινομαι οτι ειμαι χαρούμενη οταν τις βλεπω.Παλιά κάναμε σαν κατσικια όλο χαρές γέλια..σκέτη ευτυχία!Μιλάμε για 8 παιδια σόι και ήμασταν σαν φίλοι.Πολλα γέλια.Έχω πικραθει ομως..Οταν κάνεις προσπάθεια να μιλήσεις και ο άλλος σε απωθεί δε μπορείς με το ζόρι να γινεις αποδεκτός από τον άλλον...Δε θελω να υποκρινομαι.Δεν νοιάζονται πια για την οικογένεια τους(εμάς) και θελω να τους δείξω οτι δεν έχω διαθεση να παιζω θέατρο.Δεν τις αισθάνομαι κοντά μου και τα αδερφια μου το ιδιο..Κριμα πολύ κριμα.Αλλα από την αλλη σκέφτηκα πως το σωστότερο ειναι να αποβαλλω από τη ζωη μου ανθρώπους που δεν με θελουν και μου προκαλούν πικρες τη στιγμη που η σιωπή τους μου και μας έδειξε οτι δε θα αλλάξει τίποτα.
 
 
 
 
Scroll to top icon