ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ο πατέρας μας κάνει τη ζωή κόλαση μόνιμα. Έβαλε φίλους του να πιάσουν την κοπέλα του αδερφού μου να της πουν ότι του δημιουργεί του παιδιού πρόβλημα και να τον χωρίσει. Και κείνη απάντησε αξιοπρεπέστατα και δεν τους κράτησε ούτε κακία. Μακάρι να ήταν απλά αυτοί οι @@@@@ φίλοι και ό, τι είπαν αλλά ο λάκκος είναι πιο βαθύς και οικογενειακός. Τί να της πω; Πως ο πατέρας μας τα κάνει υπόγεια όλα; Πως εκείνος τα μετατρέπει όπως τον συμφέρουν και δεν ακούει κανένα; Γεμίζει δολοπλοκίες παντού; Πως εμείς έχουμε γαζωθεί από τις επιδιώξεις του; Κάνουμε τους βλάκες... Ως πότε όμως ε;! Γτ να σε δέχομαι ή να καλύπτω;;;!!! Και οι φίλοι του πέφτουν στα μάτια άλλων για χάρη του. Μα καλά για πιο λόγο δέχονται να πουν τόσο άσχημα πράγματα αυτοί οι καλοθελήτες; Τους κάνει όλους ό,τι θέλει και αν βρεθούμε όλοι μαζί μέλι γάλα! Τί κάνετε σε τέτοια περίπτωση; Εγώ καίγομαι και σιγολιώνω... Μέχρι να μην αντέχω άλλο τέτοια σαπίλα. Δεν μπορείς να τον νουθετίσεις έναν τέτοιο άνθρωπο.. Μπαινοβγαίνει στη ζωές μας και μεις μαριονέτες του εντελώς...Παλαβώνω με τα πράγματα που έχει καταφέρει..να μας συντηρεί, να έχει εξουσία και "να μας αγαπά οπως εκείνος ξέρει". Το χειρότερο είναι πως αρχίζουμε και μοιάζουμε με παΤέρατα και μεις! Τον αγαπώ και τον μισό ταυτόχρονα. Αδυνατώ να δω τα καλά του και νιώθω ενοχές γι'αυτό... Βοήθεια!