ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Εδώ και 3 μήνες είμαι με ένα παιδί και τα πηγαίνουμε πολύ καλά. Εγώ είμαι φοιτήτρια και μένω Αθήνα τα τελευταία 5 χρόνια. Εκείνος είναι μεγαλύτερος, από την πόλη που είμαι και γω (δίπλα στην Αθήνα) και έχει μια καλή δουλειά. Το θέμα είναι το εξής: κάθε σαββατοκύριακο που έρχεται να με δει, πηγαίνουμε και τρώμε σε ακριβά εστιατόρια και πληρώνει πάντα εκείνος. Η οικογένειά μου είναι εύπορη ωστόσο δε μπορώ να ζητάω πολλά παραπάνω μιας και το θεωρώ αχαριστία. Ωστόσο αισθάνομαι μειονεκτικά όταν πάντα πληρώνει εκείνος και εμένα δε με αφήνει ποτέ, ακόμα και τα ποτά. Βέβαια όλες τις φορές που έχουμε πάει σε κάποιο θέατρο έχω αγοράσει εγώ τα εισιτήρια και γενικά προσπαθώ με τέτοιους τρόπους να συνεισφέρω κάμποσο. τι άλλο μπορώ να κάνω βρε παιδιά;; Αισθάνομαι λες και είμαι από εκείνες που ψάχνουν πλούσιο άντρα για να περνάνε ζωή και κότα ενώ συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Να σημειωθεί ότι κάθε φορά επιμένω να πάμε σε κάτι πιο οικονομικό για να συμβάλλω και 'γω αλλά αρνείται.