ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Βγαίνω με μία κοπέλα εδώ και λίγο καιρό, κοντά 2 βδομάδες. Μου έχει πει αρκετά για την ίδια και την οικογένειά της και απ'ότι έχω καταλάβει, περνάνε δυσκολίες οικονομικής μορφής. Η ίδια κάνει 2 δουλειές μερικής απασχόλησης (μια καθημερινές μία ΣΚ) και σπουδάζει παράλληλα. Εγώ πάλι τίποτα, έχουν οι δικοί μου επιχείρηση με γεωργικά είδη και μηχανήματα και καθώς βρίσκεται συνέχεια σε αλληλεπίδραση με τον πρωτογενή τομέα, είναι αναμενόμενο πως τα πηγαίνουμε αρκετά καλά, όχι σε σημείο βέβαια να έχουμε πολλά εκατομμύρια αλλά κάτι παραπάνω από απλά ευκατάστατοι θα έλεγα. Όταν γνωριστήκαμε αμέσως μου εξήγησε πως ήθελε να γνωρίσει ένα άτομο για σοβαρή σχέση με σκοπό τον γάμο και τα παιδιά (23 αυτή, 26 εγώ) και της είπα πως κεγώ αυτό θα ήθελα ιδανικά. Ταιριάζουμε σε πολλά και βλέπω την προοπτική στη γνωριμία μας αλλά με προβληματίζει το γεγονός πως διαφέρουμε αρκετά στα οικονομικά και δεν το εννοώ σε καμία περίπτωση ως σνομπ και αφ' υψηλού αλλά μεγάλωσα με άλλο τρόπο από αυτήν και μερικές φορές δε μπορώ να ταυτιστώ με τα προβλήματα της οικογένειάς της, όσο και αν θα ήθελα να βοηθήσω αυτή αρνείται να δεχτεί κάθε βοήθεια, της πρότεινα και έμμεση βοήθεια να πιάσει δουλειά στην επιχείρησή μας ως λογίστρια (είναι στα τελειώματά της και ψάχνει και για πρακτική, φυσικά θα την αμοίβουμε κανονικά) αλλά δεν θέλει. Όταν βγαίνου έξω και καθόμαστε κάπου, σε ένα καφέ, κοιτάει πάντα τον τιμοκατάλογο και επιλέγει προϊόντα που είναι πολύ πιο οικονομικά από αυτά που παραγγέλνω εγώ και επιμένει πάντα (κάτι που πραγματικά το θεωρώ αξιοσημείωτο και το θαυμάζω) να πληρώνει η ίδια τα δικά της, ποτέ δεν με αφήνει να κερνάω εγώ, είναι πολύ δυναμικός σαν χαρακτήρας και δεν μπορώ να την πείθω για κάτι αν δεν το θέλει η ίδια, πεισματάρα, περήφανη και με υψηλό το αίσθημα ευθύνης. Δεν ξέρω πως μπορώ να γεφυρώσω κάπως αυτό το χάσμα μεταξύ μας, νιώθω πολύ κακομαθημένος συγκριτικά με αυτήν όταν εγώ πριν τη γνωρίσω πήγαινα για καφέ σε συγκεκριμένη κεντρική καφετέρια με θέα που ο καφές κάνει 15€ και πλέον πηγαίνουμε σε καφεδάκια που αράζουν φοιτητές και εκεί έχει 2€. Νιώθω πως από την μία συμβιβάζομαι μαζί της σε αλλαγή συνηθειών αλλά από την άλλη το θέλω αυτό, απλά δεν θέλω να φανεί σαν να κάνω εγώ υποχωρήσεις, θέλω να μην περνάω (άθελά μου) το μήνυμα πως κάνω αυτό που θέλει αυτή αλλά αυτό που μου βγαίνει φυσικά. Είναι η πρώτη πραγματικά εργατική κοπέλα που γνωρίζω, μέχρι τώρα είχαν επαφές μόνο με κοπέλες που ήταν σε παρόμοια κατάσταση με την δικιά μου, κυρίως επειδή οι άλλες άλλαζαν στάση και συμπεριφορά όταν μάθαιναν για την οικονομική μας κατάσταση ενώ αυτή έχει υπέροχο χαρακτήρα και δεν επηρεάστηκε καθόλου, μάλιστα με παρακάλεσε να μην αφήνω τον παράγοντα πλούτο να καθορίζει/επηρεάζει τόσο την αλληλεπίδραση μεταξύ μας, "να ζήσουμε εκτός και πέρα από αυτό" όπως είπε η ίδια. Ευελπιστώ πως είναι εφικτό αυτό, εφόσον το θέλω και εγώ όσο και εκείνη και θα τα βρούμε στην πορεία όλα, μαζί.