καποτε περιμενοντας σε μια τεραστια ουρα σε μια δημοσια υπηρεσια εξυπηρετησα μια ηλικιωμενη κυρια συμπληρωνοντας της μια αιτηση (μου εξηγησε πως ειχε ξεχασει τα γυαλια της). εκεινη τη μερα η δουλεια μου δεν τελειωσε και με νευρα φευγοντας τη χαιρετισα λεγοντας της πως παλι την επομενη εκει θα την εβγαζα....προς μεγαλη εκπληξη την αλλη μερα την ξαναβλεπω κατα τις οχτω και κατι το πρωι κρατωντας ενα δωρακι...ξαναηρθε να μου φερει δωρο γιατι τη βοηθησα και μου ειπε κλαιγοντας πως δεν ηξερε γραμματα...(ακομη και τωρα που το γραφω δακρυζω).το κερι που μου εκανε δωρο φυσικα δεν το εχω αναψει ποτε γιατι θελω να το κοιταζω (ειδικα οταν με πιανει η μαλακια μου και βγαινω εκτος εαυτου αυτο με ηρεμει).η λαϊκη ρηση λεει: εκει που εισαι ημουνα και εδω που ειμαι θα ρθειςας την κανουμε κτημα μας και ας εκτιμησουμε λιγο την τριτη ηλικια και γενικα το συνανθρωπο...δεν κοστιζει τιποτε
13.9.2013 | 03:32
OK.
Σημερα περνώντας απο το σουπερμαρκετ της περιοχης μου ειδα οτι απ εξω καθοταν ενας παππουλης και ζητιανευε αποφασισα λοιπον να του αφησω κατι στο ποτηρακι που ειχε μπροστα του(οτι μου περισσεψε δηλαδη ) .Του εβαλα λοιπον τα κερματα και ξαφνικα τον ακουω να ου φωναζει ''εεε μικρηηη περιμενε λιγο εχω μια τσαντα γυναικεια που μου την χαρισανε αλλα δεν εχω εγγονια μηπως θελεις να την παρεις?'' του απαντησα ευγενικα πως δεν θελω αλλα επεμενε να την παρω.Και σκεφτηκα ρε γαμωτοοοοοο ποσο γλυκουλιδες ανθρωποι υπαρχουν εκει εξω..και γιατι ολων αυτων η ζωη να καταληγει καπως ετσι...μο εκανε εντυπωση ενας ανθρωπος που δεν ειχε τιποτα αποφασισε να μου δωσει κατι...ποσο ''χαζη'' ενιωσα που το σκεφτηκα πριν του αφησω να κερματα...!υ.γ η τσαντα ηταν τοσο παλιααααα και σχεδον χαλασμενη..την κρατησα ομως γιατι ηταν η πιο γλυκεια χειρονομια που μου εχουν κανει.ΣΕΥΧΑΡΙΣΤΩ παππουλη που μου εφτιαξες την μερα και με εκανες να αρχισω να πιστευω και παλι οτι υπαρχουν ακομα ''ανθρωποι''
1
