ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι 18 χρονών, και δουλεύω σε μια καφετέρια για να τα βγάλω πέρα, καθώς οι γονείς μου δυσκολεύονται οικονομικά και κάνω μια δουλειά με σκοπό να καλύπτω τα χρήματα της σχολής μου και το χαρτζιλίκι μου. Της προάλλες, ήρθε ένας πελάτης, ο οποίος είναι γνώριμος στη περιοχή ως ''Απόβρασμα της κοινωνίας'' είναι ένας τύπος 65 ετών ο οποίος συνεχώς δημιουργεί καβγάδες. Έρχεται λοιπόν, και παίρνει κάποια πράγματα τα οποία έκαναν 9 ευρώ. Μου δίνει 10 ευρώ, και ξεχνάω να του δώσω τα ρέστα. Εκείνος, άρχισε και μου έλεγε ''Το ένα ευρώ θα σου το χαρίσω;'' Του λέω με όλη μου την ευγένεια ''Χίλια συγγνώμη, απλά έκανα ένα λάθος'', βγάζω και του δίνω το ένα ευρώ. Άρχισε και μου έλεγε, ''αυτό δεν θα τελειώσει εδώ... και ότι πήγα να τον κλέψω κτλ. κτλ. Του είπα πάλι με ευγενικό τρόπο ότι δεν το ήθελα, και του ζήτησα δεύτερη φορά συγγνώμη. Εκείνος γυρνάει με στυλάκι και μου λέει ''Άντε μωρή.. του ενός ευρού είσαι και εσύ..'' Τότε γυρίζω και του λέω να σηκωθεί να φύγει αλλιώς θα καλέσω την αστυνομία... Και συνέχισε να μου μιλάει με αισχρά λόγια.. Τότε αρχίζω και τον βρίζω και εγώ και του ζητάω να σηκωθεί να φύγει από το μαγαζί, έτσι ένας πελάτης τον πέταξε έξω... Σήμερα το πρωί ξαναήρθε σαν να μην συμβαίνει τίποτα, και εγώ προφανώς δεν του είπα κάτι γιατί ήθελα να δω άμα το συνεχίσει.. Δεν το συνέχισε, ίσα ίσα που φερόταν σαν να μην συμβαίνει τίποτα.. Δεν ξέρω τι φάση αυτός ο άνθρωπος, αλλά έχω αρχίσει να τον φοβάμαι.. σκέφτηκα να του κάνω μήνυση, αλλά δεν είχα το χρηματικό όφελος για να πληρώσω την μήνυση... Αν φύγω από την δουλειά, δεν ξέρω πως θα επιβιώσω... Πραγματικά είμαι σε αδιέξοδο... τουλάχιστον τα είπα και μου έφυγε αυτό το βάρος που κουβαλούσα τόσες μέρες μέσα μου..