ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Από που να πιάσω κ που να αφήσω τη ζωή μου; Από τα προσωπικά μου που είναι μηδαμινά; Τους φίλους μου; Που ήταν 2-3 και με έχουν γραμμένο σαν να την υπάρχω; Την διαλυμένη οικογένεια μου, και τον τοξικό πατέρα και αδερφό μου; Τα επαγγελματικά μου; που είμαι άνεργος από το καλοκαίρι και δεν βρίσκω πουθενά δουλειά περιμένοντας ακόμη μία σεζόν που αργεί να έρθει και τα λεφτά τελειώνουν; Κανένα νόημα απολύτος...Μπήκε ο νέος χρόνος και δεν μπορώ να σταματήσω να τα σκέφτομαι όλα αυτά, δεν ξέρω τι να κάνω... Παγιδευμένος στο πατρικό μου να σκέφτομαι τα όνειρα που λογικά δεν θα γίνουν ποτέ πραγματικότητά