Μα καλά, είναι δυνατόν να λες αυτά τα πράγματα 26 χρονών; Τι άλλο θα ακούσουμε.... Το πτυχίο που θα πάρεις είναι η μεγαλύτερη απόδειξη ότι μπορείς να βάζεις στόχους και να τους πετυχαίνεις. Συνεπώς ξεκίνα την προσπάθεια και θα βρεις το δρόμο σου. Οι γνωριμίες θα αρχίσουν να έρχονται όταν κάνεις τα πρώτα σου επαγγελματικά βήματα. Αρκεί να μην αφήνεις ευκαιρία για δικτύωση να πέσει κάτω. Αυτό έλλειπε να πάρεις και τις γνωριμίες έτοιμες από το πανεπιστήμιο... Μια μέρα στην αγορά, παντού θα συναντάς συμφοιτητές, συμμαθητές και παλιούς γνωστούς.Όσο για το κατά πόσον σου αρέσει ή όχι το πτυχίο, δική σου είναι η καριέρα για να την κάνεις ότι θέλεις. Πριν μερικά χρόνια είχα γνωρίσει μια καθηγήτρια πανεπιστημίου στη Βιοστατιστική, η οποία είχε πρώτο πτυχίο στη μηχανολογία! Να σου θυμίσω επίσης, αν και ειμαι σίγουρος ότι θα το ξέρεις, ότι ο Steve Jobs και ο Jack Dorsey δεν τελείωσαν ποτέ τις σχολές τους. Απλά έβαλαν στόχους και τους πέτυχαν.Καλή δύναμη λοιπόν και πάρε το λίγο πιο χαλαρά !
21.12.2020 | 16:24
Όλα λάθος
Όλα. Με πίεσαν οι γονείς μου να συνεχίσω μια σχολή που δεν την ήθελα. Τώρα την τελειώνω, πνίγομαι όμως. Κάθε ώρα και μέρα είναι μαρτύριο το διάβασμα. Και δε ξέρω με τι κουράγιο, να συνεχίσω μετά. Στα 26 μου, να βγω στην κοινωνία να κάνω τι; με ένα γαμωπτυχιο δεν κάνεις τίποτα πια. Δεν είμαι ικανή να στηριχθω στα πόδια μου. Δεν έχω τα προσόντα, ούτε τις γνωριμίες για να βρω μια αξιοπρεπή δουλειά. Ούτε οι γονείς μου έχουν λεφτά για να μου δίνουν για να κάνω εγώ το κομμάτι μου και τις σπουδές μου. Είμαι παιδί κανενός, χωρίς πλάτες και βύσματα. Είμαι χαμένη υπόθεση στην ελληνική κοινωνία.
3
![1Ο+1 εξαιρετικά αναγνώσματα για το τέλος της εβδομάδας [20.12.24]](/sites/default/files/styles/square_mini/public/articles/2024-12-20/__LiFO_10%2B1_Previews%2810%29.jpg?h=748d7e9c&itok=xZ3nWt1B)
