ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Έχω γράψει 2 - 3 φορές .. όποτε ξανά εδώ. Δεν ξέρω για εσάς αλλά εμένα το να γράφω οποιαδήποτε «μπούρδα» μου έρθει στο μυαλό και με απασχολεί μου κάνει καλο να γράφω..Αλλά όταν σε απασχολεί η όλη πορεία της ζωής σου μέχρι τα 26 τι κανείς ; Να γραψω βιβλίο δεν μπορω.. Δεν ξέρω αν είναι κοινωνική μάστιγα αυτό δεν θέλω να αναφέρω την λέξη κατάθλιψη αλλά είναι πολύ κουραστικό κάποιες φορές. Ξέρετε πολλές φορές εγώ προσωπικά μιλώντας πάντα ξεχνάω τι έχω καταφέρει στη πορεία της ζωής μου μέχρι τώρα (ανεξαρτητοποίηση απο τους γονείς ,δικό μου σπίτι , δουλειά, φίλους κλπ κλπ.. ) ξέρετε δεδομένα πράγματα της καθημερινότητας αλλά νιώθω ότι τπτ από αυτά δεν με κάνουν χαρούμενο αληθινά . Δεν είμαι αχάριστος δεν είναι εκεί το ζήτημα η σκέψη μου.. απλά τ αναφέρω σαν παράδειγμα. Απλά ξυπνάς ένα πρωινό η μια ωραία βραδιά όπως η σημερινή και περνάει η ζωή μπροστά σου.. όπως ειπα 26 χρόνων και νιώθω ότι έχω χαραμίσει αυτά τα χρόνια. Και τι εννοω; Μεγαλωμένος σε επαρχιακή πόλη καταπιεσμένος με το θέμα της ομοφυλοφιλίας που ούτε καν ήξερα τι ένιωθα η τι νιώθω ακόμη και τώρα αλλά εν παση περίπτωση μεγάλωσα δυστηχως όπως και αλλά παιδιά με αυτό το «ενοχικό βαρύ φορτίο» Απλά ρε παιδιά αυτό που με τρώει και σκέφτομαι είναι οτι αν γύριζα τον χρόνο πίσω και άλλαζα τα πράγματα και δεν ντρεπόμουν για αυτό που νιώθω θα ήταν διαφορετικά τα πράγματα; Θα ήταν πιο εύκολη η ζωή μου οι επιλογές μου η μελλοντική δουλειά η οτιδήποτε; Σκέφτομαι, τι θα άλλαζε; Ίσως να μην ήμουν σε τόσο συναισθηματικά βαριά φόρτιση; Ίσως . Ίσως να ήμουν ακόμη χειρότερα . Γιατί δυστηχως θα έπρεπε να πληγωθούν κάποιοι για να είμαι καλά εγώ, και εδώ έρχομαι και λέω γιατί ρε γαμωτο να πρέπει να πληρώσω πχ την οικογένεια μου για να μπορέσω να είμαι καλά; Γιαιτ να μπενω σε αυτό το τρυπακι να σκέφτομαι όλα τα αρνητικά απ την στιγμή που θα τς πω ότι είμαι ερωτευμένος με ένα άντρα και ξέρω ότι θα πληγωθούν , γιατί να πληγώνομαι εγώ στη τελική όμως ;;;Νιώθω σαν ακροβάτης ώρες ώρες που περπατά πάνω σε τεντωμένο σχοινί .. και προσπαθώ καθημερινά να ισορροπώ την ζωή μου Με την «άλλη μου ζωή» την ζωή που θέλω να ζήσω αλλά φοβάμαι. Και λέω στον ευατο μου είναι κρίμα ρε χαζέ Ε χαζέ να χάνεις τις στιγμές τις μέρες τα χρόνια έτσι . Μια είναι η ζωή , λίγη ζωή και δυστηχως λήγει . Αλλά υπάρχει σωστό και λάθος στη κατάσταση αυτη , υπάρχει εγώ και οι άλλοι ; Υπάρχει εγώ και το τίποτα.. υπάρχει κάτι τελοπαντων. Θα ήθελα να πω και στα αλλά παιδιά που νιώθουν έτσι που είμαι σίγουρος ύπαρχουν δυστηχως αρκετά , αν είστε πιο γεναιοι από εμένα βρείτε το θαρος και ζήστε τη ζωή σας μη την σπαταλάτε στις φτηνές σκέψεις και στην φτηνή ζωή ! Ζήστε . Είμαστε άνθρωποι για όνομα του θεού..Ας ζήσουμε αξιοπρεπέστατα χώρις ενοχές χωρίς φόβο χωρίς μίσος χωρίς φτήνια ! Ζήστε απλά και μην Χανετα στιγμές ! Μακάρι την επόμενη φορά που θα γραψω να γραψω κάτι πιο ευχάριστο .. δυστηχως και η ζωή έχει σκαμπανεβάσματα και πρέπει να ερχόμαστε αντιμέτωποι και με αυτά!Υ.γ μην κρίνετε αν ειπα κάτι υπερβολικό η χαζό η Κατι που θεωρείτε ότι είναι απλό για εσάς. Ο κάθε άνθρωπος μεγαλώνει και δημιουργεί τη δικιά του κοσμοθεωρία και πορεύεται με αυτή . Ξέρω ποια είναι τα «λάθη» και ποια είναι τα «πρέπει» για τη ζωή μου. Αλλά με κρατάει το «κάτι» το οποίο δεν έχω ανακαλύψει ακόμη.. για να συνεχίσω !