ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Έχω εντυπωσιαστεί τόσο πολύ με τις φίλες/φίλους μου... Η μία φίλη - 27 χρονών- γνώρισε κάποιον το καλοκαίρι και από την ημέρα που τον γνώρισε μέχρι σήμερα ΜΕΝΕΙ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ στο σπίτι του... έχουμε βρεθεί 4 φορές συνολικά από το καλοκαίρι...3 φορές με το σωματοφύλακα- αγόρι της πάντα παρών και μία για ένα καφεδάκι, φυσικά δίπλα απο το σπίτι του.. μάλλον τόσο αφήνει το λουρί αυτός να ανοιχτεί! Η άλλη -26 χρονών- συγκατήκησε με το αγόρι της και από τότε το μόνο που ακουώ ειναι οι πίτες που ξεφουρνίζει και τα μπιφτέκια που ζημώνει και τα τραπέζια που ετοιμάζει..και δεν είχε καν την διακριτικότητα να με καλέσει για ένα τραπέζι μετά τις άπειρες φορές που έχει φάει σπίτι μου... και φυσικά τα άκουσα κ από πάνω ''ότι χάθηκα''.. ναι φυσικά χάθηκα, διότι βαρέθηκα να ακούω άλλο για συνταγές και πεθερές.. Άλλος φίλος μου -28 χρονών- από τότε που συγκατήκοισε, εφτιαξε παρεάκι μόνο με ζευγάρια κ βγαίνουν συνέχεια μαζί και φυσικά όποτε μου λέει, είναι στα πλαίσια πάντα μαζί με όλον αυτόν τον συρφετό.... Κ εγώ έχω αγόρι ρε παιδιά, αλλά μπορώ καταρχήν να βγω και μόνη μου...και όταν βγαίνουμε μαζί η έξοδος μας δεν είναι αποκλειστικά με ζευγάρια, αλλά με παρέα. Τι παθαίνουν ξαφνικά όλα τα ζευγάρια και πρέπει να τα κάνουν όλα μαζί - από έναν απλό καφέ μέχρι το τραγικό κοινό προφίλ στο facebook.....? Γιατί οι νέες κοπέλες, κυρίως, από τη στιγμή που συγκατοικούν μετατρέπονται σε γυναικούλες που πρέπει οπωσδήποτε να μαγειρέψουν για τον αντρούλη τους..?ας γυρίσει κι αυτός μια φορά στο σπίτι και να παραγγείλει, δεν έγινε και τίποτα.. Πώς αλλάζουν έτσι οι φιλίες ξαφνικά...?