ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πάμε στη συναυλία σήμερα; σου λέω. Κι ενώ ξέρεις πως πεθαίνω για Μποφίλιου μου το αρνείσαι. Πήγαινε εσυ αγάπη μου, μού λες, εγω θα δουλεύω ως αργά. Κι όσο κι αν μ' αγαπάς, όσο κι αν με ξέρεις, με προσέχεις και με κοιτάς στα ματια, ποτέ σου δεν θα καταλάβεις πως ο,τι αγαπώ θέλω να το μοιράζομαι μαζί σου για να το ζω διπλά. Πως θέλω να γυρίσω να σε δω δίπλα μου στο αγαπημένο μου τραγούδι. Να στο ψιθυρισω στο αυτί και να μου χαιδευεις τα μαλλιά... Να πίνεις την μπίρα σου, να σου κλέβω μια γουλιά, να χαμογελάς και το φως να λούζει το υπέροχο στόμα σου.. Να φύγουμε μαζί, τελευταίοι, με βήμα αργό και συρτο και να λέμε εντυπώσεις χαμογελώντας... Κι όταν στα λέω, λες πως όλα τα μοιραζόμαστε... Λεφτά, πρωινό, ποτά, σπίτι... Αλλά τί να το κάνω αν οι στιγμές μας ειναι χώρια;.. Πώς να βρω τρόπο να σου πω πως η αγάπη ειναι μοίρασμα χρόνου κι όχι υλικών;.. Πώς γίνεται να σ' αγαπάω αν δεν έχουμε ίδια αντίληψη για το τι ειναι αγάπη;.. Δουλεύεις πράγματι ως τωρα. Στο διπλανό δωμάτιο. Κι ομως μου λείπεις..