ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

"Είμαι 18 χρονών και περιμένω πώς και πώς να ξεκινήσει η φοιτητική μου ζωή! Θα ζω σαν ενήλικας, μακρυά από το εχθρικό περιβάλλον του σχολείου και θα γνωρίσω νέες φίλες που θα με εκτιμούν και δε θα με αντιμετωπίζουν απλά σαν ένα άτομο παραπάνω για να μεγαλώσει η παρέα τους. Η σχολή όπου πέρασα δε με ενθουσιάζει, γι' αυτό σκέφτομαι να πιάσω μια δουλειά ώστε να γίνω ανεξάρτητη και να μαζέψω λεφτά για να βγάλω δίπλωμα οδήγησης. Χαίρομαι γιατί θα είμαι η πρώτη από τους συνομήλικους γνωστούς μου που θα οδηγεί και θα έχω την ελευθερία να πηγαίνω όπου θέλω και όποτε θέλω. Δε θα βιάζομαι να προλάβω το τελευταίο λεωφορείο και επειδή για μένα η φιλία είναι κάτι σημαντικό, θα εξυπηρετώ όποτε μπορώ τους φίλους μου που δεν οδηγούν. Με τα λεφτά από τη δουλειά μου θα ανανεώσω την γκαρνταρόμπα μου ώστε να γίνω πιο θηλυκή και θα αγοράσω καλλυντικά για να είμαι όμορφη και να αρέσω στους άντρες. Ανυπομονώ για τη στιγμή που θα κάνω μια όμορφη σχέση και για την πρώτη μου φορά. Τη φαντάζομαι με κάποιον που με αγαπά και θα τον αγαπώ, σε ένα κλίμα έρωτα και σεβασμού. Η ζωή τώρα αρχίζει..."Δέκα χρόνια μετά βρίσκομαι στον καναπέ μου, όπου περνάω τις περισσότερες ώρες της ημέρας επειδή δε βρίσκω δουλειά. Τελικά υπερίσχυσε η δύναμη της "φοιτητάρας" μέσα μου και αντί να βρω μια δουλειά στα 18, προτίμησα να χαλάω το χαρτζιλίκι μου σε άσκοπες εξόδους, με άτομα που τελικά ήταν σαν τους συμμαθητές μου και απλά με δούλευαν. Η πρώτη μου φορά ήταν ένα φιάσκο, με κάποιον που επίσης με δούλευε. Τα ρούχα μου είναι τα ίδια που φορούσα τότε και τα περισσότερα καλλυντικά μου είναι δώρα. Όσο για το δίπλωμα οδήγησης, δεν το έβγαλα ποτέ και νιώθω ότι με λυπούνται που αναγκάζομαι να περιμένω το μετρό και το λεωφορείο όταν θέλω να πάω μια βόλτα. Μάλλον εγώ η ίδια λυπάμαι τον εαυτό μου, επειδή άφησα τη ρουτίνα να με αποπροσανατολίσει από τα όνειρά μου και τελικά δεν έκανα τίποτα από όσα ήθελα.