ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μιλήσαμε σε ένα chat. Από αυτά που μπαίνεις όταν βαριέσαι για να σκοτώσεις την ώρα σου. Αυτά στα οποία η μεγάλη πλειοψηφία ψάχνει για 'σύντροφο' της μιας βραδιάς. Στην πρώτη καλησπέρα σκέφτηκα ότι είναι άλλο ένα βαριεστημένο ανθρωπάκι που προσπαθεί να ριχτεί πίσω από μια οθόνη διότι δεν ξέρει και δεν μπορεί να ρίξει αλλιώς. Αλλά άρχισε να μιλά.. Και το ένα έφερε το άλλο κ αντιλαμβάνομαι ότι έχω να κάνω με έναν πραγματικά πνευματώδη και ψαγμένο άνθρωπο και κάθομαι εκεί να συζητώ μαζί του μέχρι το ξημέρωμα. Κι όσο συζητώ, τόσο μου κινεί το ενδιαφέρον. Και φτάνουμε ένα μήνα και κάτι μετά κι οι συζητήσεις γίνονται όλο και πιο ενδιαφέρουσες, ξέρω πράγματα για τον ίδιο που δεν μοιράζεται εύκολα και ξέρει πράγματα για μένα που δεν είπα ούτε στην (επί 17 χρόνια) κολλητή μου.Ε και; (θα μου πείτε) το πρόβλημα πού είναι κοπελιά; Μας χωρίζει μια θάλασσα και κάτι χιλιάδες χιλιόμετρα και δηλώνει emotionally unavailable για την ώρα. Γιατί ρε φίλε όμως όταν με κοιτάς νιώθω ότι την έχεις ήδη πατήσει μαζί μου; Γιατί φωτίζεται το πρόσωπο σου λες και σου χαρίζουν τον κόσμο όλο κάθε φορά που θα με αντικρίσεις στην ρημάδα την κάμερα; Προς τι τόσα κομπλιμέντα και τόσες αγάπες; Τι φοβάσαι; Δεν δαγκώνω. Αγάπη θέλω μόνο.