ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Φίλες και φιλοι μου καλησπέρα.Θέλω για αρχή να σας εξομολογηθω οτι η λάιφο είναι ένας λογος να κραταω γερά για να ξεπεράσω τον χωρισμό μου. Εδώ ξεχνιεμαι ,σας διαβάζω και περναω όμορφα.Είχα που λέτε μία σχέση δυο χρονων και κάτι. Μέσα σε αυτό το διαστημα ο άλλος με χώριζε ,δεν ηταν σίγουρος. Οι λόγοι αρχισαν με μια πρωην του που τον έδωσε ποδι γιατί την απατούσε και αυτός δεν μπορούσε να το δεχτει,μετα αρχισαν τα οικογενειακά προβλήματα κτλπ και γενικά είχε και έχει μόα ασταθή ψυχολογικη κατασταση ,δε ξέρει τα θέλω του. Σε μια περίοδο έκανε συστηματικά χρηση κάνναβης ,παρασύροντας και εμένα ωστόσο εγώ το εκανα συνειδητά και πιο πολυ όταν συναντιομασταν με μια παρέα μας συγκεκριμένη. Παρολαυτά αυτό προκαλούσα καυγάδες γτ τον έλεγα να το σταματήσει.Και μέχρι τώρα κανει αφού το θεωρεί οτι δεν θα τον κυριεύσει ποτε αυτό και το έχει υπο έλεγχο.Επίσης έχει διάθεση να δοκιμάσει και αλλά ναρκωτικά και το έχει κανει. Το θέμα μας όμως δεν είναι αυτό,απλα θέλω να πω οτι και αυτό το ζήτημα με ταλαιπωρούσε.Η μητερα του με λάτρευε που αγαπούσα το παιδι της και μου το έλεγε.Εβλεπες πως τον ισορροπούσε.Παρολαυτά εγώ δεν έπαιρνα όσα έδινα και το έλεγα. Αυτός ηταν σε μια διαρκή προσπαθεια. Μου έλεγε οτι του έμαθα να αγαπάει.Πήγαμε τα ταξίδια μας,με είχε μάθει όλο το σοι και όλο το χωριό, το σπίτι του σπίτι μου. Και μόλις 23 εμείς οι 2.Εγώ άπειρη,πρωτη μου σχέση.Απο την αρχή που με είχε χωρίσει απο την πρωτη φορά έπρεπε να τον δώσω ποδι.Πριν κολλησω για τα καλά.Ερχεται μια μέρα και μου λέει. Οτι ποτε δεν ηταν τρελαμενος μαζί μου,προσπαθούσα να τον αλλάξω,δεν θα πούμε οτι χωρίζουμε αλλά οτι τραβαμε χωριστούς δρόμους για να βρει ο καθένας τον εαυτό του.Μου είπε χαρακτηριστικά οτι με αγαπάει αλλά δεν θέλει να είμαστε μαζί άλλο. Οτι δεν με πηγαινει σαν άτομο.Δε νιώθει άντρας πλεον χωρίζοντας με και ξανά φτιάχνοντας μου είπε. Εδώ πρόβλημα,βοήθησε με ,δεν θέλω να είμαστε μαζί ,σαγαπω αλλά δεν θελω.Θα ξαναγυρισω μετα απο 2-3 μηνες,το ξέρω ,έχω πρόβλημα,είπε.Ο πρωην έχει μια δύναμη οτι μπορεί να κατακτησει κάθε γυναικα .Εχει θάρρος και θράσος. Αυτό με εξιταρε στις κουβέντες μας χωρίς βέβαια να με προσβάλλει σε κάποια κινηση του.Τα παραπανω λογια που μου είπε με πλήγωσαν βαθύτατα. Καλυτερα να με κερατωνε να ήταν πιο ευκολο αυτό που περναω.Μου είπε οτι υα το περάσουμε όλο αυτό μαζί. Θα το συζηταμε και θα το κουρασουμε το θέμα που θα δω και εγώ στην τελική οτι δε λέει να είμαστε μαζί.Παρολαυτά η στάση του άλλαξε. Τηλεφωνο,ουτε μήνυμα δεν έχει στείλει εδώ και 15 μέρες απο την τελευταια φορά που μιλήσαμε. Φρόντισε να διαγράψει όχι μονο φωτογραφιες αλλά και σχόλια δικά μο σε κάθε δημοσίευση στο προφιλ του. Κάθε κινηση είναι μια αργή μαχαίρια μέσα μου.Ξυπναω τα βράδια και θέλω να του στείλω ενα τι κανεις. Και σκέφτομαι οτι ποτε δε με κυνήγησε,γιατί να μου στείλει τώρα..Εδώ πιασει πάτο και το νιώθω.Αλλά δεν θέλω να είμαι άλλο μαζί του. Δεν είδε εμας,είδε τον εαυτό του και μονο καο εμένα αυτό ηταν θάνατος.Ερώτηση: όλοι γυρνάνε λενε . ισχυει;Θα έπρεπε να τον σβήσω απο κάθε μέσο κοινωνικής δικτύωσης που τον έχω;