17.2.2014 | 23:49
ωραια τα καταφερες!!!
ωραια τα καταφερες. να λεω σε κοινους φιλους μας αλλα και σε δικους μου το πως φερθηκες, που ειπες ευθεως οτι τα 3 χρονια δεν ηταν τιποτα για σενα και καθοσουν απο αναγκη και αυτοι να μου δινουν δικιο φυσικα! αλλα.... αλλα να ακουω στη φωνη τους και να βλεπω στο βλεμμα τους τον οικτο και τη λυπηση. εγω που παντα ειμαι η δυνατη να εχω καταντησει η καημενη! δεν εχω που να κρυφτω απο ντροπη! κι εγω με λυπαμαι! ειμαι εξαγριωμενη με σενα με μενα με ολους! η αυτοπεποιθηση στα πατωματα και το μυαλο στην παρανοια για να δειχνω οσο πιο χαλαρη γινεται και να προσπαθησω να το θαψω! ηπια οτι ειχα σπιτι μεχρι και το κονιακ και το ουζο που ειχα για τη σπεσιαλ μαγειρικη μου! και τα νευρα να μη με αφηνουν να κοιμηθω πριν το χαραμα. και φαντασου παω και 2 ωρες γυμναστηριο μπας και χαλαρωσω αλλα μια τετοια σφαλιαρα δεν περναει ετσι ευκολα. δεν θελω πολλα... μονο να φυγει το παγακι που εχει κατσικωθει στην καρδια μου και κρυωνει και ποναει...