ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ώρες, ώρες νιώθω τελείως κενή.. λες και αν εξαφανιστούν από τη ζωή μου άνθρωποι, οι οποίοι κιόλας γνωρίζω ότι νοιάζονται για εμένα, εγώ δεν θα νιώσω τίποτα. Φόβο και απίστευτες τύψεις νιώθω εκείνες τις στιγμές, αλλά και πάλι δεν μπορώ να το ελέγξω, ούτε και να καταλάβω τι με οδηγεί εκεί.. η υπέρμετρη καλή μου προαίρεση στο παρελθόν και το εξαιτίας της μπούχτισμα στο παρόν; ή η φοβικότητά μου ;