Για να είμαστε δίκαιοι, η στήλη παρέχει στους αναγνώστες το δικαίωμα της ένστασης, της αναφοράς και αν κάποιος θεωρεί ότι αιθάνεται προσβολή με ένα σχόλιο ή μια εξομολόγηση, το πιθανότερο είναι η διαχείριση να πάρει μέτρα προς αποκατάσταση της τάξης.Ακόμη η στήλη πριν την καταχώριση ενός σχολίου, σημειώνει και το ρυθμιστικό πλαίσιο αποδοχής σχολίων.Φυσικά δεν ξεχνάμε ότι σε κάθε περίπτωση πρόκειται για ιδιωτική, εμπορική πλατφόρμα.Επιτρέψτε μου όμως να αναφέρω την προσωπική μου εμπειρία. Απ' ό,τι έχετε προσέξει, οι σχολιαστές της στήλης είναι 50-60 περίπου. Μια μικροπαρέα επί της ουσίας. Είναι αλήθεια ότι κάποια κοινωνικά, πολιτικά, οικονομικά θέματα χωρίζουν τους ανθρώπους. Κακώς συμβαίνει αυτό, αλλά είναι αληθές και γνωστό σε όλους μας.Συχνά βλέπουμε αγένειες ,επιθετικές γραφές , ειρωνεία κλπ.Άποψη μου όμως είναι ότι όλοι οι άνθρωποι, όπως συμβαίνει παντού, έτσι κι εδώ σε αυτή τη μικροπαρέα, αναζητούν πέρα από τη σύμπλευση απόψεων, κι ας μη θέλουν να το δείξουν, λίγη θετική διάθεση. Λίγη καλοσύνη. Έναν καλό λόγο, ένα μπράβο ασχέτως με την τοποθέτηση ή το σχόλιου κάποιου άλλου.Τελικά διαπιστώνω ότι μετά από λίγο διάστημα συμμετοχής εδώ πέρα, οι αρχικές αντιπαλότητες μεταξύ κάποιων έρχονται σε δεύτερη μοίρα. Δικό μου παράδειγμα.Κάποτε μάλωσα εδώ στη στήλη με την Πενθεσίλεια. Μπορεί να έφταιγα εγώ, μπορεί εκείνη. Μπορεί να είπα μια γνώμη που δεν της άρεσε, μπορεί εκείνη να είχε εκείνη τη στιγμή πολύ σοβαρότερα προβλήματα απ' ό,τι εγώ και να εκνευρίστηκε μαζί μου. Μπορεί να τη στεναχώρησα. Δε το ήθελα όμως. Δεν είχα κάτι προσωπικό να χωρίσω μαζί της, ούτε εκείνη μαζί μου. Συνέβη ωστόσο. Συμβαίνουν και μέσα στις οικογένειες μας, με τους φίλους μας, με τους συναδέλφους μας, σε μια παρέα κοκ.Όμως μετά από κάποιο διάστημα, η οξύτητα αμβλύνεται, μετά περνάμε σε μια περίοδο αμοιβαίας ανοχής, λίγο αργότερα σε μία επιβράβευση. Εγώ προσωπικά διαβάζω τα σχόλια της Πενθεσίλειας με μεγάλη συμπάθεια.Πού θέλω να καταλήξω. Με τον καιρό, άτομα που κάποια στιγμή έχει δημιουργηθεί μεταξύ τους ένταση, γίνονται οικεία. Πολύ πιθανόν να γίνουν και φίλοι στη συνέχεια.Κάτι ακόμη.Υπάρχουν κάποιες εξομολογήσεις που παρουσιάζουν κάτι εντελώς κουφές ιστορίες, που γράφτηκαν από κάποιους με στόχο να "ταράξουν τα νερά" που λένε. Κι όμως, όσο και να πιστεύουν αυτοί οι "κάποιοι" ότι τάραξαν τα νερά, η αλήθεια είναι ότι στη συνέχεια όλο και γυροφέρνουν στη στήλη και τελικά πέφτουν στην "παγίδα" της γνωριμίας με τους άλλους, στην "παγίδα" της συνήθειας και της παρέας. Κι εκεί το πράγμα αρχίζει και ζορίζει γι' αυτούς γιατί θα πρέπει να πουν κάτι, να καταθέσουν μια άποψη.Τέλως πάντων, το δύσκολο και η μαγγιά, είναι να δημιουργήσεις φιλίες, ασχέτως των σχολίων που κάνεις σε κάθε εξομολόγηση. Το πλέον εύκολο είναι να κάνεις αντιπαλότητες. Συνήθως, όσοι θέλουν να κάνουν αντιπαλότητες, έχουν σοβαρά προβλήματα επικοινωνίας στην καθημερινότητα τους και την κοινωνική τους ζωή. Όπως και να ΄χει η προσφορά λίγης θετικής αύρας εκ μέρους μας είναι κάτι καλό. Κατά βάθος, αυτό αναζητούν κι οι "σκληροί" της στήλης κι ας παριστάνουν τους σκληρούς κι αλάνθαστους.
3.8.2020 | 14:49
Όρος "Τοξικότητα" και άποψη του γιατρού μου
Μίλησα στην ψυχιατρο μου μου για τη συμμετοχή μου σε αυτή τη στήλη...με δισταγμό γιατί δεν της ανοιγομαι άνετα ακόμα. Δεν είπα συγκεκριμένα όνομα στήλης, είπα ότι όταν δεν νιώθω όμορφα μπαίνω κάπου και διαβάζω τον πόνο των άλλων ή μπορεί να γράψω τα δικά μου. Μου δίνει παρηγοριά. Κάποιες φορές οι απαντήσεις καλών ανθρώπων με συγκινούν!Με αφορμή, αργότερα, την αναφορά της γιατρού σε μέλος της οικογένειάς μου, ως "τοξική συμπεριφορά", ρώτησα αν ο όρος ακόμα και μη ώντας ιατρικός, χρησιμοποιείται για κάτι παραπάνω από αυτό που αντιλαμβάνομαι. Μιας κι υπάρχει πολύ φασαρία εδώ, στο site που επισκέπτομαι, γύρω από τον όρο αυτό και οι άνθρωποι τον θεωρούν "πολύ εύκολα" χρησιμοποιημένο. Η απάντηση ήταν. Αν μια καταπιεστική ψυχικά ή σωματικά σχέση βρίσκεις να σε αρρωσταίνει, τη λες και τοξική. Σημασία έχει ότι συνειδητοποιείς πως σε αρρωσταίνει, έπειτα αν θέλεις μπορείς να την αποκαλέσεις με διάφορα ονόματα και να προσδιορίσεις το ποσο αρρωστη ή βίαια κλπ είναι... "Αρα γιατί κολλάς στις λέξεις;",μου τόνισε..."εφόσον εσύ γνωρίζεις την αλήθεια, γνωρίζεις πόσο επηρεάζεσαι. Κανένας δεν το παίρνει από σένα αυτό."Παρατηρήσαμε από κοινού λοιπόν, ότι οι ίδιοι άνθρωποι που ξανά και ξανά αναλώνονται στο να απαντούν με στόχο ουσιαστικά να αφορίζουν τον γράφοντα, φανερώνουν μια επιθετική τάση, μια εμπάθεια και ανάγκη να αυτοεπιβεβαιωθούν. Άλλοι περισσότερο και άλλοι λιγότερο. Ίσως έτσι αισθάνονται χρήσιμοι; Ίσως έτσι εκφράζονται; Ίσως ανεβάζουν την αυτοπεποίθησή τους. Νιώθουν πνευματώδεις. Οτιδήποτε. Το νόημα όλων αυτών δεν είναι να κατηγορήσω κάποιον, αλλά να τους πω ότι δείχνω κατανόηση και δε με επηρεάζει η πικρία τους... Αν όμως θέλετε να συνεχίσετε να "χαλάτε" τις εξομολογήσεις του κόσμου, κοπιάστε. Να ξέρετε ότι πολλοί στεκόμαστε απέναντί σας και απαντάμε πάντα με καλές προθέσεις.Συγγνώμη για τα τυχόν ορθογραφικά.
2
