ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Έκανα σήμερα το πρωί μια εξομολόγηση, με αφορμή που με έδιωξαν οι γονείς μου από το σπίτι, γιατί είμαι ομοφυλόφιλη. Ένας χρήστης μου έγραψε από κάτω, να γράψω και την συνέχεια της ιστορίας μου, οπότε θα το κάνω.Τότε ήμουν ετών 16. Σήμερα είμαι 25 ετών.Όταν έφυγα από το σπίτι για ένα τρίμηνο, έμενα στην καλύτερη μου φίλη, η οποία έμενε με την μητέρα της, και η μητέρα της μετά χαράς με υποδέχτηκε σπίτι της. Ήξερε προφανώς για την διαφορετικότητα μου, καθώς το είχα συζητήσει μαζί της πριν καν το πω στους γονείς μου, αλλά εκείνη είναι πολύ openmind, με σκοπό να το θεωρεί απολύτως φυσιολογικό πράγμα. Ένα τρίμηνο αργότερα, γύρισα ξανά στο σπίτι, καθώς μου το είπε η μητέρα μου, αλλά οι εντάσεις έγιναν χειρότερες. ήθελαν να με πάνε σε ψυχολόγο για να προσπαθήσουν να αλλάξουν την διαφορετικότητα μου, και επίσης, συνεχώς με υποτιμούσαν για αυτό που είμαι. Μετά από ένα χρόνο, μη αντέχοντας άλλο τα χυδαία σχόλια που μου έκαναν για την προσωπική μου ζωή, μάζεψα οριστικά τα πράγματα μου, και πήγα πάλι στη φίλη μου, μέχρι και που τελείωσα το σχολείο. Πέρασα παιδαγωγικά στην Αθήνα, πράγμα που δεν το είχα σαν πρώτη επιλογή, αλλά μπήκα στο πανεπιστήμιο κανονικά, και σήμερα έχω πάρει ήδη το πτυχίο μου, και πάω για μεταπτυχιακό. Με τους γονείς μου, έχω να μιλήσω δύο χρόνια, με την μόνη που έχω σχέσεις από την οικογένεια μου, είναι η αδερφή μου, η οποία είναι δύο χρόνια μικρότερη.Το θεωρώ ανήθικο, και πάνω από όλα απάνθρωπο από ένα γονιό, να φέρεται με τέτοιο τρόπο στο παιδί του, και να το βγάζει από την ζωή του, επειδή επέλεξε ένα διαφορετικό δρόμο, από ότι ήθελαν εκείνοι. Ας ήμαστε λίγο openmind σαν κοινωνία, και ας δεχόμαστε το διαφορετικό, όπως και αν είναι. Μην κρίνουμε ένα διαφορετικό άτομο μόνο από την διαφορετικότητα του, ας τον κρίνουμε από την ιστορία του, και από τον χαρακτήρα του. Καλή συνέχεια σε όλους!!