6.10.2015 | 20:21
Ως προς την φιλια..
Ενα μεγαλιωδες ευχαριστω στην μαμα μου που μου εμαθε ποιοι ειναι πραγματικα διπλα μου, και ξερω (ελπιζω) να ξεχωριζω τους ανθρωπους.. 12-14 εκανα και γω τις μαλακιες μου (καπνισμα, ξεφτυλικια συο δρομο) αλλα ωριμασα. Πλεον εχω απομακρυνω καθε περιττο ανθρωπο απο κοντα μου. Ισως δεν ειναι πια τοσο κοινωνικη αλλα δεν ψαχνω μια οποια να'ναι παρεα. Ψαχνω ατομα να επικοινωνουνε πνευματικα (εχω 2) να υπαρχει συζητηση περα απο τα "γκομενικα".. Λατρευω τις συζητγσεις και τις αναλυσεις. Μπορει για καποιους να θεωρουνε ξινη, απομακρη, αλλα δεν θελω οποιο να'ναι διπλα μου, επιλεγω ποιον θα χω στην ζωη μου. Καποιες φορες νιωθω οτι μεγαλωσα αποτομα, ισως λογων των καταστασεω αλλα ταυτοχρονα -για περιεργο λογο- χερομαι• χερομαι που δεν εμεινα βουλιαξω στο βαλτο με ολες τις ηλιθιες που ηθελα να κανω παρεα, που στην ουσια δεν τις νοιαζει τιποτα. Μονο να διχνονται. Πως να το πω..;! Ειμαι πνευματικος ανθρωπος, και κακα τα ψενατα οι περισσοτεροι ειναι απλα χαζοι, και οχι δεν τους κατηγορω απολυτα, φταιει η ελλειψη μορφωσης, γιατι η μορφωση ειναι δυναμη.. ΤΕΡΑΣΤΙΑ!! οχι ομως τα ετοιμα και σερβιρισμενα, να παιρνεις την πληροφορια και να την επεξεργαζεσαι, να αμφισβητεις να ψαχνεσαι, μην αποστηθιζεται, αυτο ειναι " παπαγαλια".. Πολλα ειπα, ειχα ενα παραπονο να με ακουσουν πολλοι. Α.16..
