ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Αν κάποια στιγμή συναντιόμασταν και το έφερνε η κουβέντα...Και ξέρεις είναι όλα αλήθεια πέρα για πέρα...Να ξέρεις λοιπόν ότι κάνοντας τον δικό μου απολογισμό και κοιτώντας πίσω ένα μπορώ να πω με σιγουριά : οτι αυτό που είχαμε για κάποιους μήνες (για μενα μιλώντας πάντα)δεν ήταν κάτι υγιές.Δεν ήμουν ο εαυτός μου τότε.Στην ουσία δεν με γνώρισες ποτέ(όχι ότι σε ένοιαζε δηλαδή)...Ήταν μία αρρωστημένη κατάσταση,ένα τέλμα σωματικό και ψυχολογικό από το οποίο δεν μπορούσα να βγω , γιατι είχα αδικαιολόγητα κολλήσει.Ίσως όχι και τόσο αδικαιολόγητα...ήσουν ο πρώτος μου ξέρεις και εγώ ήμουν η καβατζούλα σου για τις δύσκολές ώρες ...Φταίω δεν λέω ,αλλά αυτό το κατάλαβα μόλις γνώρισα τον άνθρωπό μου και είδα/ένιωσα την διαφορά.Δεν έχω τίποτα καλό και ουσιαστικό να αναπολώ από την δική μας αλληλεπίδραση...Ναι ,ναι γιατί δεν θα το αποκαλούσα σχέση...Για σενα ήταν μόνο σωματική εκτόνωση...Γι'αυτό και όταν ¨χωρίσαμε¨ένιωσα ανακούφιση...Δεν ήσουν κάτι ξεχωριστό ,δεν σε θυμάμαι ευχάριστα,δεν θα συγχωρήσω ποτέ τον εαυτό μου για το κακό που του έκανα.Όσο για σενα καημένε μου ,εύχομαι να αγαπήσεις τον εαυτό σου .Ήσουν ο πρώτος που άγγιξε το σώμα μου,αλλά όχι ο πρώτος που άγγιξε την ψυχή μου.-