31.3.2017 | 12:16
Οσο μεγαλωνω
νιωθω να χανω ολο και περισσοτερο τον εαυτο μου.Δε ξερω τι πραγματικα θελω και τι ζηταω απο την ζωη μου.δε ξερω τι μπορει να με κανει πραγματικα ευτυχισμενη.μια δουλεια;να βρω επιτελους αληθινους φιλους η μια υγειης ερωτικη σχεση;για το μονο που ειμαι σιγουρη ειναι πως δεν ειμαι καθολου ευχαριστημενη απο την ζωη μου.δεν εχω τα παρα πανω εκτος απο την σχεση που ακομα και μεσα σε αυτη δεν αισθανομαι καλα.φταιει ο συντροφος μου η το προβλημα το εχω εγω;η μονη μου ασχολια ειναι οι δουλειες του σπιτιου,προσπαθω να περναω ετσι την ημερα μου.ο συντροφος μου μενει 1,5 ωρα μακρια απο μενα δεν εχω τα χρηματα να παω να τον δω ετσι να ξεφυγω λιγο απο την ρουτινα.περιμενω απο κεινον οποτε μπορει να ερθει,δυο φορες την βδομαδα ωστοσο και παλι ακομα και οταν τον βλεπω δεν αλλαζει και ιδιαιτερα η ψυχολογια μου.συνεχως υπαρχουν αντιπαραθεσεις μεταξυ μας και ετσι κλεινομαι περισσοτερο στον εαυτο μου και πολλες φορες ουτε και κεινον θελω.ξερω πλεον πως εχω θεματα που πρεπει να λυθουν.ενω με θελει,με αγαπαει κλπ νιωθω πως αυτο δε με αγγιζει.ωρες ωρες θελω να χωρισω γιατι σκεφτομαι πως αφου μου φταινε ολα οσο αφορα εκεινον μπορει να μου χει τελειωσει αλλα ειναι ολα τοσο μπερδεμενα μες στο κεφαλι μου που δεν μπορω να δω καθαρα και να παρω μια σωστη αποφαση.γραφω εδω για να παρω και καποιες αλλες γνωμες θα με βοηθουσε