ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Γαργαρες.

Αν μπορείς ν απασχολήσεις το μυαλό σου!!!Για να μη σκεφτείς!!Δεν μπορείς να κανείς τίποτα!!

τι να σε πω φίλε μου ή φίλη...ξέρεις καμμιά φορά αυτό που τσακίζει πιο πολύ την ανθρωπινή ψυχή οταν για κάτι πονάς, είναι η αδιαφορία , η ασημαντότητα, τα ψυχρά βλέμματα εκει έξω σε τουτην την άψυχη κοινωνία που χτίσαμε τριγύρω μας με τα χιλιαδυό πρέπει και κανόνες και ορισμούς..να ξέρεις οτι εγώ τουλάχιστον ενας κανένας κάπου εδώ ξάγρυπνος (Καλή χρονιά να έχουμε κιόλας με υγεία ευτυχία έρωτες αγάπες και χαρές για φίλους-φιλες οσοι είναι Παλαιοημερολογίτες) συμπάσχω.Τι να σε πώ απο δω και μπρός, εγώ θα πιώ ενα ποτήρι κρασί ίσως και παραπάνω, θα καπνίσω μερικά τσιγάρα, θα κάτσω ίσως να γράψω σε ενα τετράδιο σκέψεις και ελπίδες και πράγματα όμορφα και αστεία,μην ξεχάσουμε και να γράφουμε λέω καμμιά φορά, πράματα που συζητήσαμε με φίλους και φίλες, πράματα που είδα ή προς μιαν στιγμή φαντάστηκαΟσο να νε έχουμε και ενα υπολογιστή να διαβάζουμε κάνα νέο, να ενημερωνόμαστε, αλλα πέραν αυτού μπορείς να φορτώσεις και σε αυτό προγράμματα που θα παίζουν ήχους ανάλογα το πλήκτρο που πατάς απο μπουζούκι μέχρι κάποιο πιάνο μεσα σε αίθουσα μεγάρου μουσικήςέχω και δυό κιθάρες, μια ηλεκτρική μια κλασσική, δυνατή συντροφιά , έχω και δύο πιἀνα, ενα κλασσικό γεμάτο με 88πόσα πλήκτρα και ενα μικρό που το συνδέω με τον υπολογιστήκαμμίαν φορά το μόνο που και μπορείς να κάνεις είναι μεστο γλυκό μεθύσι να αφήσεις να διηγηθεί ο κάθε αοιδός τον πόνο σου κιόλας στο τραγούδι το όμορφο σαν θα βρείς σε κάποιο γιουτούμπ να ακούσεις..ειλικρινά και γώ την απάντηση που γυρεύεις εαν υπάρχει θα ήθελα να την γνωρίζωστην υγειά μας,μια γουλιά , τα χρόνια περάσαν και περνάνε, και γλυκιά ανάμνηση ίσως μπορεί πια να φυλάς στην καρδιά τα όσα όμορφα ήλπισες πως θα σε βρούν και πως θα συμβούνευχές και συμβουλές πως πρέπει να αισιοδοξούμε και να μην μεμψιμοιρούμε ,κούφια λόγια θαρρώ. Το τι ευτύχησε ο ένας και ο άλλος να βρεί αυτός μονάχα το γνωρίζει. Αυτά που δυστύχησε σε τούτην την ζωή κάποιος να μην μπορεί να χαρεί κανένας πέραν αυτού δεν τα λυπάται.όλοι σε αυτην την ζωή μια στιγμή δίχως ποτες να το ζητήσουμε ήρθαμε και μιαν στιγμή θα φύγουμε, νικητές και ηττημένοι ίσως δεν υπάρχουν, μα είναι δύσκολο οταν σε αυτην την μικρή ζωή στις αγάπης και του έρωτα τα θέλω βρεθείς ο χαμένος, και που να τα γυρέψεις ; και πώς την απουσία τους θα μπορέσεις σε ετούτη την αδειανή ζωή και ύπαρξη εναν τρόπο ,χρώμα σαν τον ηλιο που καλημερίζει την πλάση ενος όμορφου ξημερώματος την φέξη να δώσεις ;μια απο τα ίδια , και το τριγύρω αυτο εκει έξω πληγώνει μια φορά πιο πολύ, η απανθρωπιά, η αδιαφορία, δούλευε ,ξύπνα, φάε, κοιμήσου ,πλήρωνε φόρους,χρωστάς δεν χρωστάς, πλούσιος και πτωχός, αμόρφωτος και μορφωμένος, κουστούμια και άψυχων πλασμάτων οι ειρωνίες ανύπαρκτος εμπρός στην παροδική αυτής της ζωής την όποιαν περιουσία ή εξουσία θαρρούν πως συσσώρευσαν ο ρακένδυτος που με το βλέμμα της απελπισίας στα μάτια του ζωγραφισμένο το μόνο που του απέμεινε πια μια ευθύνη προς τον εαυτό του να επιβιώσει για τα υπόλοιπα χρόνια που του απομέιναν σε αυτήν την σύντομη ζωή , που σαν λυτρωμός αυτο που όλοι λένε φοβούνται κάποτες θα έρθει να μας χαρίσει ενα τέλος...είναι δύσκολο σαν βρέθηκες στην αγάπη και στον έρωτα και που νιώθεις πιά ηττημένοςένας συμπάσχων ;p