ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Γεια σας, Πραγματικά δε ξέρω τι με έπιασε και μπήκα εδώ να "εξομολογηθώ" αλλά νιώθω οτι είναι απο τις ελάχιστες ελπίδες να πάρω κουράγιο βρίσκοντας ανθρώπους που περνούν την ίδια κατάσταση με μένα . Πάντα πίστευα καλύτερα να τα πεις σε έναν ξένο, ναι , σε έναν άγνωστο παρά σε έναν γνωστό. Εκείνος θα σε κρίνει ψυχρά , δίχως να σε ξέρει , δίχως να σε έχει νιώσει και ίσως αυτό σε βοηθήσει να δεις με άλλα μάτια τη κατάσταση. Το "πρόβλημα" μου , αν μπορώ να το ονομάσω πρόβλημα και οχι προσωρινό μικρόβιο , είναι η κατάσταση που έχω βρεθεί να είμαι . Είμαι κοπέλα κοντά στα 20 και φοιτήτρια ,όμως η ζωή δε μου τα έφερε για 20 αλλα για 40 τα περιστατικά .Άπο μικρή που με θυμάμαι ήμουν παιδί καλόψυχο, να αναζητά τη παρέα , το γέλιο, το παιχνίδι ,την αγκαλιά, το διάλογο γενικότερα. Ποτέ δεν υποκρινόμουν , δεν ήξερα τη παγαποντιά,την ψυχική και τη σωματική εκμετάλευση,το κακό θάψιμο και τις πισόπλατες μαχαιριές . Τα πράγματα άρχισαν να αλλάζουν απο τότε που συνέβει ένα συμβάν στη ζωή μου (δεν έχει σημασία να πω τι ) . Με επιρρέασαι πολύ εκείνη η μέρα . Ξεκίνησα να τα βλέπω όλα αλλιώς ,σαν να μην ήμουν εγώ αλλά κάποια που ζούσε κρυμένη μέσα μου έως εκείνη τη μέρα και ξεπρόβαλε για να ζήσει.Θυμάμαι σα 14χρονο κορίτσι τότε ενα χρόνο δε μηλιόμουν μετά απο αυτό. Ξαφνικά μπήκα κατευθείαν στα βαθιά.Έξοδοι, παρεές,τρέλες,γνωριμίες.Με το καιρό, Οι παρέες μου καταστρέφονταν,δε σταύρωνα σχέση ,δε μου καθόταν τίποτα καλά .Αρκετοί άνθρωποι πέρασαν απο τη ζωή μου , είτε ως παρέες ,είτε ως σύντροφοι , είτε απλά για να στα κάνουν όλα πουτάν* και να φύγουν.Με τα πολλά.. ξεκίνησα τις σπουδές . Είμαι σε μια φάση τώρα που δεν έχω κανέναν , μα κανέναν όμως . Ούτε για ένα "γεια","είσαι καλά;", "πάμε για μια ζεστή κούπα καφέ , να μου τα πείς ; ". Δε μιλάω για άντρες που αραιά και που τυχαίνει να γνωριστώ και να βγω. Δε παει ποτέ καλά κάτι . Έχω κλειστεί σε 4 τοίχους,με μια κουβάρτα,ένα μαξιλάρι, ένα λάπτοπ. Κοιμάμαι τις περισσότερες ώρες για να μην αντικρίζω τη πραγματικότητα/το άδειασμα που ζω . Τουλάχιστον στα όνειρα μπορείς να "προσθέσεις" καποιον/-α να σε κρατάει αγκαλιά . (Humor_άκι) Πραγματικά είμαι παντελώς μόνη μου και προσπαθώ να μη κλαίγομαι , να χαμογελάω αλλά είναι too hard. Δε θεωρώ οτι αξίζω όλη αυτή τη κατάσταση και πραγματικά δεν έχω κουράγιο να γνωρίσω άλλον έναν υποκριτή άνρθωπο που θα έρθει απλά για ένα διάλειμμα του στη δική μου ζωή και ψυχοσύνθεση. >>ΔΕΝ ΕΧΩ ΕΝΑ ΧΕΡΙ ΝΑ ΠΙΑΣΤΩ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΤΟ ΕΧΩ ΕΓΩ ΑΝΑΓΚΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΕΚΕΙΝΟΙ.