ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

εσυ για μενα δεν ησουν οπως οι εκατονταδες ανθρωποι π θα ηθελα να μαθω τι κανουν. Ησουν ολα αυτα π περνουσαν απο τ μυαλο μ καθε φορα που σε σκεφτομουν. Παρατηρουσα τα παντα επανω σου οποτε σε εβλεπα. Τα χερια σου. Τον τροπο που χτυπας το τσιγαρο πριν το αναψεις. Για μενα ησουν αυτο το συναισθημα που εχει καποιος, οταν παιρνει το λεωφορειο για το σπιτι και ειναι μαζι με αυτον που θελει να μοιραζεται το κρεβατι του το βραδυ. Ξερεις τι αλλο ησουν; Ησουν καθε ειλικρινες "σε νοιαζομαι" που εφτανε μεχρι το στομα μου καθε φορα που σε εβλεπα, αλλα δεν το ελεγα γτ δεν ηθελα να σε πιεσω. Εσυ για μενα ήσουν ο παράνομος Τρυποκάρυδος του Ρομπινς. Για σενα ένιωθα όπως νιωθω κάθε φορά που πηγαίνω στη θάλασσα απόγευμα. Τοτε που δεν ειναι πολλοί και ο ήλιος γίνεται πορτοκαλί και θελω αυτο το καδρο να με πνίξει. Ετσι και με σενα. Δεν ξερω πως αλλιως να τα πω; Ξερω μονο πως δεν πιστευω στην μοίρα.. πιστευω στους ανθρωπους. Πως υπαρχουν καποιοι, πολύ λίγοι που όταν συναντηθούν δε θέλουν να ψαξουν για άλλους. Αυτο νιωθω για σενα. Σαν να ειμαι στο τελευταιο σκαλί μιας σκάλας και τα βλεπω ολα απο ψηλα, καθαρα. Δεν θελω να κατεβω. Υ.Γ. το μήνυμα αυτό στο στέλνω για τις στιγμές εκείνες που από τα νεύρα μου ήθελα να σε χαστουκίσω, για τα καλοκαίρια που πέρασαν και δεν πήγαμε στη θάλασσα, για τα βράδια που σε περίμενα, για το κενό που αισθανομαι, για τις φορές που σε σκέφτηκα και ήθελα να σε πάρω τηλέφωνο, για τις φορές που δεν απάντησες, για αυτό το "γιατι" που δεν θα πάρει απάντηση, για το χαος που ενιωσα εκείνο το βράδυ, για το μπλε, για το παπάκι, για το κόκκινο φόρεμα, γι' αυτό που σου πήρα και ποτέ δεν θα σου δωσω, για τους πονοκεφάλους σου, για τους καβγάδες που κάναμε, για όλα αυτά που δεν κάναμε, για την απόσταση που βόλεψε, για τις μέρες που μετρησα ανάμεσα σε ένα "που βρίσκεσαι" και σε ένα "αντίο",, για τον γλυκό άνθρωπο που ηθελα να πιστευω οτι κουβαλας μεσα σου, για τις φορές που έφτασα στο σημείο να στα πω όλα αυτα και δεν μπόρεσα, γιατί ο χρονος τελικα ειναι η μεγαλυτερη απόσταση και σε φοβήθηκα περισσότερο απ' όσο φαντάζεσαι...