29.5.2014 | 00:12
Όταν έχεις να νικήσεις μόνο τον εαυτό σου
Έχω να γράψω από πέρυσι το καλοκαίρι. Και τώρα δεν ξέρω γιατί γράφω εδώ. Συνειδητοποιώ πως σε σκέφτομαι ακόμα. Δεν εγινε και τίποτα ανάμεσα μας στην τελική, μάλλον έπλασα διάφορα στο μυαλό μου .Δεν κλαίω πια(γιατί ναι οι άντρες κλαίνε και μάλιστα εκφράζουν με αυτόν τον τρόπο πολύ πιο έντονα συναισθήματα από τις γυναίκες),δεν στεναχωριέμαι ,δε νιώθω απελπισμένος όπως για πολλούς μήνες αλλά σε σκέφτομαι. Και ακριβώς επειδή δε δίνεις καμιά σημασία και είσαι αλλού (όπως πάντα ήσουν, στην πραγματικότητα δεν ήσουν μακριά του ούτε για ένα λεπτό) κι εγώ σε σκέφτομαι , έχω να αντιμετωπίσω μόνο τον εαυτό μου. Που επιμένει σε μια φούσκα, γιατί αυτό ήσουν. Το μυαλό μου σε έπλασε, το μυαλό μου σε συντηρεί ακόμα. Τι να πεις. Είναι και το καλοκαίρι ,είναι που είμαι κατ'ουσίαν μόνος παρά τα σούρτα φέρτα... Θα δείξει...