ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Όταν ήμουν 5 χρονών με έχει φιλήσει ένας 24χρονος. Αυτός νοίκιαζε δωμάτιο στην γιαγιά μου.Παίζαμε συχνά με τα ξαδέλφια στη γιαγιά και αυτός έπαιζε κιθάρα και ασχολιόταν αρκετά με μας, ήταν καλός, ευγενικός...τον λέγανε Νίκος. Με φίλησε και το θυμάμαι πολύ καλά... την γλώσσα του στο στόμα μου. Το πως με έβαλε στα γόνατά του και πως χαμογελούσε και πως έτρεμε η φωνή του όταν μου μιλούσε τότε. Δεν φοβήθηκα ακριβός, απλώς αγχώθηκα και εγώ μαζί του...τι τρέχει και τρέμει αυτός...Ένιωσα ότι κάτι είναι λάθος, ότι ο τρόπος που με χαϊδεύει..οτι τα χάδια αυτά έχουν άλλο νόημα αλλά δεν ήξερα τοτε τίποτα...και ευτυχώς δεν θυμάμαι τίποτε άλλο.Έφυγε από την πόλη μετά, και τώρα που το σκέφτομαι μπορεί να φοβόταν οτι θα πω τίποτα. Το έχω ξεχάσει ολα μέχρι που τα 14 μου μια μέρα τα θυμήθηκα όλα, με λεπτομέρειες με μυρωδιές κιόλας... σαν να έχει ανάψει φως σε ένα δωμάτιο στο μυαλό που ήταν κλειδωμένο. Το διάβασα μετά στα βιβλία, λες να ήταν η λεγόμενη καταστολή, πάντως το θυμήθηκα και σοκαρίστηκα. Στα 14 πλέον ήμουν στην θέση να καταλάβω τι έγινε.Ένιωθα μπερδεμένη αν ήταν αλήθεια αυτό που θυμήθηκα. Άρχιζα να φοβάμαι οτι το φαντάστηκα μόνη μου η οτι ήταν όνειρο...άλλα η τύχη καμιά φορά είναι περίεργη - τον συνάντησα λίγα χρόνια μετά, τον είδα να κουβεντιάζει με τον γιο του γείτονα... στη γιαγιά μου πάλη...Με κοιτούσε με το χαμόγελο που θυμόμουν.Αυτός δεν άλλαξε και πολύ... αν και δεν φαινόταν τόσο καλός και ευγενικός ποια. Μια ματιά έφτανε να καταλάβω οτι δεν το σκέφτηκα μόνη μου. Όντος έχει γίνει.Ποτε δεν το είχα πει σε κανέναν.Είμαι 28 τωρα. Ολα καλά είναι στην ζωή μου.Τα ειπα μονο στο άτομο που αγαπώ. Μου ειπε και αυτος κατι που εγινε στη παιδικά του, πολυ πιο τραυματικό απο αυτο που εχω εξομολογηθεί, απο αυτά που ο καθένας θα σου πει - "πρέπει να πας στο ψυχολόγο!" Σύντομα θέλω να γίνω μητέρα. Σκέφτομαι ότι κατι τέτοιο μπορεί να ξεφύγει και απο μενα.. οπος ξέφυγε απο τους γονείς μου. Είναι σπουδαίοι γονείς! Εχω και μια μικρή αδελφή, είναι 9 τώρα...Παρα πολυ σπάνια το θυμάμαι, όταν τυχαίνει νιώθω ντροπή για αυτό που έγινε, σκέφτομαι ακόμα αν έκανα λάθος που δεν είπα τίποτα και σε κανέναν.Και τι αν έτυχε να είναι μικρο το θέμα μόνο σε μένα?Τι αν αυτός το είχε κάνει με άλλους και το προχώρησε σε κάτι πιο κακό όπως στη περίπτωση του αγοριού μου?Και το πιο σημαντικό...τι μπορώ να κάνω για να το προβλέψω, να μην γίνει ποτέ με τα δικά μου παιδιά, με την δική μου αδελφή?