10.4.2014 | 19:19
Όταν ήμουνα μικρή
έβλεπα το μπαμπά μου και σκεφτόμουν πως ενώ ήταν έξυπνος δεν είχε καλή δουλειά γιατί κουράστηκε και τα παράτησε. Από τότε έλεγα στον εαυτό μου πως δεν πρέπει να τα παρατήσω. Τώρα σκέφτομαι ότι μπορεί και να τα παράτησε αλλά αυτό δεν ήταν το πιο σημαντικό. μεγαλύτερο ρόλο έπαιξε το ότι ήταν ηττοπαθής. Και μάλλον το πήρα κι εγώ αυτό. Έτσι, παρόλο που ποτέ δεν τα παρατούσα, ποτέ δεν πίστευα πραγματικά ότι υπάρχει ενός είδους επιτυχία και για μένα. Δεν μπορώ άλλο να προσπαθώ και να μην παίρνω τίποτα. Και πλέον έχω περιοριστεί στις βασικές λειτουργίες. Φαγητό, Νερό, ύπνος, μπάνιο και ένας καφές. Πώς θα μετατρέψω την διεκπεραίωση σε ζωή;