ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Αχ ρε Ελένη πόσο μου λείπεις γαμώτο μου; Πόσο; Σε σκέφτομαι κάθε μέρα, ειδικά τα βράδια...Θα ήμασταν μαζί τώρα στο σπίτι σου, στο δωμάτιό σου! Θα λέγαμε τις μαλακίες μας και θα κάναμε τα τσιγαράκια μας κρυφά. Ή θα ήμασταν κάπου έξω για καφέ ή σε καμιά πλατεία με παρέα. Αλλά δεν ήμαστε. Χώρισαν οι ζωές μας τόσο ξαφνικά και άσχημα. Δεν το αντέχω όλο αυτό. Πέρασε 1 χρόνος και 4 μήνες μακριά σου, ποτέ δεν μπόρεσα να πιστέψω πως θα άντεχα μακριά σου ούτε στιγμή. Δεν πίστευα πως θα χώριζαν οι δρόμοι μας τόσο γρήγορα, ή πως θα με πρόδιδες με αυτόν τον τρόπο. Κι όμως πάει τόσος καιρός μακριά σου και μια ολόκληρη ζωή ακόμα. Είναι τόσο άσχημο να έχεις τέτοια κατάληξη με το άτομο που έζησες κάθε ανεμελιά της παιδικής και εφηβικής ηλικίας σου. Με την καλυτερή σου φίλη, την κολλητή σου, την αδερφήσου που μοιράστηκες κάθε κρυφή σου επιθυμία, κάθε πονηρό μυστικό, κάθε γκάφα σου, κάθε πόνο σου, κάθε χαρά σου..Τα πάντα! Που ζήσατε μαζί τόσες στιγμές τρέλας, απόλυτης ανεμελιάς και ευτυχίας! Τόσες στιγμές πόνου, κατάθλιψης και απόλυτης δυστυχίας. Είναι άδικο λοιπόν και για τις δύο. Ήσουν πλάι μου σε ότι με βασάνιζε όλα αυτά τα χρόνια και εγώ το ίδιο... μα πιο πολύ χαίρομαι που είχα κάποιον να μοιραστώ την χαρά μου, να τον δω να χαίρεται μαζί μου ακόμα και αν έχει χιλιάδες δικά του προβλήματα. Αυτή ήσουν εσύ. Νόμιζα πως θα ήμασταν για πάντα μαζί. Ήσουν από τις λίγες περιπτώσεις που είπα για πάντα και το πίστεψα. Ακόμα το πιστεύω και ελπίζω πως θα αναστηθούν τόσες ξεχασμένες υποσχέσεις που κάναμε. Μου λείπεις ρε συ. Δεν έχω κάποιον να πάρω τηλέφωνο 5 τα χαράματα για να τον ξυπνήσω και να του πω πως νιώθω. Δεν έχω κάποιον να με πάρει αγκαλιά όταν δεν είμαι καλά και να μου πει πως όλα θα πάνε καλά γιατί ήμαστε μαζί. Δεν έχω κάποιον που θα βγω, θα γελάσω με όλη την καρδιά μου και θα περάσω αναμφισβήτητα καλά. Δεν έχω κάποιον να τσακώνομαι και να διαφωνώ. Δεν έχω κάποιον να με σπρώχνει γιατί έχω πιάσει όλο τον καθρέφτη και να μου πηγαίνει η γραμμή του eyeliner μέχρι τα αυτιά. Δεν έχω κάποιον που θα αράξουμε μαζί και θα βγάλουμε τα εσώψυχά μας για 8483575η φορά και θα κλάψουμε όσο θέλουμε μέχρι να σκουπίσει η μία τα δάκρυα της άλλης και να απαλύνουμε τον πόνο με μια αγκαλιά και δυο λόγια. Δεν έχω κάποιον να μου πει βγάλε αυτά που φοράς γιατί σε κάνουν διπλάσια. Δεν έχω κάποιον να ξεσπάσω. Δεν έχω κάποιον να χαρεί με την χαρά μου και να ξέρω πως το εννοεί. Δεν έχω κάποιον που πραγματικά θέλω να του πω να βγούμε γνωρίζοντας από πριν πως θα περάσουμε καλά. Δεν έχω κάποιον να το σκάμε με το μηχανάκι μες την βροχή για να πάμε να πάρουμε τσιγάρα. Δεν έχω κάποιον να κοιμάμαι τις παρασκευές και τα σάββατα αγκαλιά. Δεν έχω κάποιον να μεθάω μαζί του. Δεν έχω κάποιον να μου ανεβάζει το ηθικό την κατάλληλη στιγμή χωρίς να του πω κουβέντα. Δεν έχω κάποιον να με βγάζει κρυφά φώτος ενώ κάνω μπάνιο. Δεν έχω κάποιον να βάψουμε τα μαλλιά μας με χρωμοσαμπουάν και από την ανυπομονησία μας να λουστούμε αμέσως. Δεν έχω κάποιον να το σκάσουμε από το σπίτι τον χειμώνα και να πάμε να μπούμε στην θάλασσα με τα ρούχα. Δεν έχω κάποιον που παρόλο που ξέρουμε πως έχω άδικο με υποστηρίζει. Δεν έχω κάποιον που νιώθει την σιωπή μου. Δεν έχω κάποιον που μου λέει σ αγαπώ έτσι, χωρίς λόγο. Κάποτε όμως τον είχα δίπλα μου αυτόν τον άνθρωπο, στα καλά κια στα άσχημα και ήσουν εσύ Ελένη. Κάποτε ένιωθα πως είχα αδερφή, εσένα. Ξέρω πως πέρασε καιρός, ξέρω πως όλα είναι αλλιώς, μα μου έχεις λείψει! Μου έχουν λείψει τα πάντα, τα καλά σου και τα κακά σου, τα ελαττώματά σου, τα προτερήματα σου, όλα. Σε θυμάμαι, πάντα σε θυμάμαι, πλάι σου δεν θα είμαι όμως στο μυαλό μου θα γυρνάς. Η καρδιά μου θα σε ψάξει μες του μυαλού μου τις κρυψώνες..εκεί που ζούνε οι αγάπες στους αιώνες! Φοβάμαι μην με ξεχνάς. Σου κρατάω πολλές κακίες, αλλά όταν σκέφτομαι τι σημαίνεις για εμένα τις ξεχνάω όλες...Γιατί η αγάπη υπερισχύει. Μπορεί να μην ήμαστε πια φίλες, αλλά νοιώθω ο πιο τυχερός άνθρωπος στον κόσμο που σε γνώρισα και μπόρεσα να βιώσω μια πραγματική φιλία σε μικρή ηλικία. Ελπίζω να με σκέφτεσαι όπως σε σκέφτομαι εγώ...ελπίζω να ξαναβρεθούμε. Σε αγαπάω. ~Σήμερα συνάντησα την μαμά σου, ήθελα να την αρπάξω στην αγκαλιά μου και να της πω ότι μου έλειψε, ότι μου έλειψες και εσύ...και η ζωή μου είχαμε τότε. Αλλά είπαμε μόνο ένα γεια. Τουλάχιστον με την μαμά σου λέω ένα γεια, με εσένα τίποτα...