26.1.2016 | 16:15
Όταν ο ήλιος πάψει ν'ανατέλλει, ίσως τότε να πάψω να σου λέω σ'αγαπω
Ήταν Φθινόπωρο του 2006 θυμάμαι.Τα πάντα θυμάμαι για την ακρίβεια ακόμη και μέχρι σήμερα.Αυτό που δεν συνειδητοποίησα ποτέ όμως είναι γιατί μετά το πέρασμα τόσων χρόνων, δεν καταφέραμε να βρούμε αυτή την ρημάδα την χρυσή τομή και να μιλήσουμε μια φορά σαν ενήλικες και όχι σαν ανωριμα παιδάκια. Αρχές καλοκαιριού μετά από πολύ σκέψη έστειλα ένα email.Δεν ξέρω αν έφτασε.Το θέμα είναι ότι παρέλειψα να σου πω το πόσο πολύ μου έχεις λειψει, το ποσό πολύ θέλω να σε δω και το ότι είσαι ακόμη στην σκέψη μου.Κάποτε ένα ξημέρωμα που είπες σε μια από τις συνομιλίες μας τα λόγια του τίτλου αυτού του μηνύματος.Τελικά οι μεγαλύτερες αλήθειες λέγονται το ξημέρωμα και οι μεγαλύτερες εξομολογήσεις γίνονται ανώνυμα.
