Σε νιώθω απόλυτα... Πιστεύω ότι το κλειδί για να αποφύγεις το να πληγωθείς, είναι το να μην ανέχεσαι τίποτα ,μα τίποτα που θεωρείς ότι σε υποβιβάζει. Υπάρχουν τα ''θύματα'', τα οποία δίνουν αλογιστη εμπιστοσύνη στον άλλον, θεωρώντας ότι δεν θα τους πληγωσει και όταν το κάνει και το ανεχονται και πλγωνονται. Και υπάρχουν και εκείνοι που αφου πληγωθούν την πρωτη φορα, μετα σηκωνουν τοίχους . Το σωστό είναι να έχεις απειρη εμπιστοσύνη όχι στον συντροφο σου (τουλαχιστον πριν την κερδίσει) αλλά στον εαυτό σου ,όσον αφορά το ότι για κανεναν λογο δεν θα ανεχτεις τιποτα που δεν θες. Τοτε μπορείς να αφήνεσαι και να το ζεις απολυτα χωρίς φόβο. Βέβαια πρακτικά δεν ξέρω πως πρεπει να το δουλεψουμε αυτό. Δυσκολευομαι να διαχωρίσω το τι είναι όντως απειλή και τι είναι αμυνα χωρίς λόγο :/ Aλλα θα το βρουμε και αυτό μωρε..!
27.1.2018 | 18:15
Όταν πληγώνομαι, αυτή η πληγή μένει για πάντα μέσα μου και με αλλάζει.
Η ψυχή μου φθείρεται όπως και το σώμα μου όταν χτυπάω.Το ίδιο ισχύει και αν κάποιος άνθρωπος μου φερθεί με θετικά ξεχωριστό τρόπο. Ήμουν με ένα παιδί για λίγο καιρό ο οποίος δεν μου φέρθηκε πολύ καλά. Φταίξαμε με τον τρόπο μας και οι 2 αλλά εκείνος παρεξήγησε πολλά πράγματα και ξεπέρασε τα όρια μου. Έκανα υπομονή γιατί πιστεύω ότι υπάρχουν πολύ περισσότερα από αυτά που είδα, αλλά όσο και αν με στεναχώρούσε διάλεξα να μην προσπαθήσω άλλο, τουλάχιστον όσο κρατούσε την ίδια στάση. Τώρα γνώρισα ένα άλλο αγόρι, πολύ γλυκό και ευγενικό. Μου δίνει όλη την κατανόηση, την ασφάλεια και τον χρόνο που δεν είχα στην άλλη περίπτωση. Είμαι όμως ακόμα πιο σφιχτή απ' ότι ήμουν πριν, από φόβο.Δεν υπάρχει κάποια ερώτηση στην εξομολόγηση μου. Ούτε συγκρίνω. Απλά θέλω να εκφράσω τη θλίψη μου για το πώς χαλάνε και επηρεάζονται οι σχέσεις από την έλλειψη ελέγχου πάνω στον εαυτό μας.
1
